ik voel de zon, ik voel de regen
bitter weinig houdt me tegen
in de schaduw die me volgt
scheren zwaluwen de bomen
onverminderd, ongehinderd
schraal en onbeduidend
is mijn kluister overhoofds
even vaal ben ik
haar verongelijkte loods
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Dit is te degelijk. Niets spannends aan, achterhaald.
BeantwoordenVerwijderenJoris, oeh. De eerste zin maakt het me al heel lastig om door te lezen. Een beeld waarvan je hoopt dat het er staat omdat het onderuit gehaald zal worden, maar het blijft (wel consistent inderdaad) in die trant verdergaan. Je kan meer uit dat gevoel halen of meer uit de taal.
BeantwoordenVerwijderen'Scheren zwaluwen de bomen' : wauw !
BeantwoordenVerwijderen