Doorgaan naar hoofdcontent
Over deze websiteOp De Slushpile publiceren schrijvers hun boeken, verhalen en gedichten. De redactie selecteert de beste ingezonden werken. Lezers geven met hartjes en reacties hun mening.Meer informatie

Boek van de week



Nieuw en populair

InfoBeoordeeld door lezers. Aantal hartjes, reacties en de plaatsingsdatum bepalen de volgorde van de lijst. Nieuwe verhalen krijgen de eerste 8 uur een boost voor zichtbaarheid. πŸ’™=Aanrader van de redactie. Korte verhalen en gedichten worden in principe niet door de redactie geselecteerd, iedereen kan plaatsen wat hij wil.

[Wordt opgehaald]


Laatste reacties:




Recent toegevoegd

Ze zal wel - Jan Schuuring

'Hoelang woont ze er nu? Een maand of twee?' vraagt Marloes, terwijl ze de gordijnen wat verder opzij trekt.
'Ja, zoiets zal het zijn,' zegt Anne, 'Met die rooie kater. Hoe heet-ie ook alweer? Koos of Kroes of zoiets.'
'Kroel,' zegt Marloes. 'Gevalletje "waar 't hart vol van is" zullen we maar zeggen.'
'Je moet het ergens kwijt. Ze zal wel geen relatie hebben,' zegt Anne.
Marloes schiet in de lach. 'Nee, dat lijkt me niet.'
Ze zitten aan de eettafel, dampende mokken thee tussen hen in. Buiten trilt de lucht boven het asfalt.
'Ik zag haar laatst bij de brievenbus,' zegt Marloes. 'Ze had sandalen aan met sokken. Sandalen met sokken! Need I say more?'
Anne grinnikt. 'En altijd dat malle jasje met die capuchon. Zelfs als het twintig graden is. Ze zal wel eenzaam zijn.'
Marloes knikt. 'Of verlegen. Of een beetje gek. Gisteren liep ze met een cactus over de galerij. Zal ze wel bij de vuilnis gevonden hebben. Wie sleept er nou een afgedankte cactus mee naar huis?'
'Misschien is dat haar wandelmaatje,' zegt Anne. 'Ik hoorde trouwens dat ze freelance werkt. Iets met schrijven of kunst.'
'Ah, dat verklaart het.' Marloes buigt zich naar voren. 'Ze zal wel zo'n artistiek type zijn. Geen normale slaaptijden, alternatief eten, nooit geld.'
Anne glimlacht. 'Misschien schrijft ze wel over ons. Over hoe wij hier elke ochtend thee zitten te drinken en mensen begluren.'
'Dat moet ze niet in haar hoofd halen,' zegt Marloes.' Dan krijgt ze wel een proces aan haar kont. Nou, kont … die heeft ze niet.'
Ze leunt achterover en kijkt naar het raam aan de overkant. De gordijnen bewegen even, heel licht.
Anne tikt tegen haar mok.
'Misschien moeten we haar gewoon uitnodigen. Op de koffie.'
Marloes haalt haar schouders op.
'Ach, het zal niet lang duren voor ze ons vraagt. Zo iemand kan niet lang zonder aandacht.'
In de flat aan de overkant trekt de vrouw met het jasje haar gordijnen dicht. Ze zucht, tilt de cactus terug op het vensterbankje en mompelt: 'Rare mensen daar, altijd loeren.'



Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤

Reacties