vergeten bladzij
uit een boek
vergeeld na
zoveel jaren
droog de hand
die mee de woorden wijst
dode ogen staren
naar voorbije verten
mijn hand
voorzichtig aan
de schouder
'dag pap, hier ben ik weer'
'dag kind'
het is mijn stem
die antwoord geeft
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten