Uitslag Schrijfwedstrijd - Mijn beste vriend is een robot

Hartelijk dank voor alle inzendingen voor de schrijfwedstrijd deze week. We waarderen de tijd en moeite die iedereen heeft gestoken in het delen van hun werk. De winnaar deze editie is Jan Schuuring.
Hieronder vind je de feedback op alle ingezonden verhalen. We hopen dat het je verder inspireert en uitdaagt.

Hadeke
Cijfer: 6,5
Commentaar Redactie: Het verhaal heeft potentie en een ontroerend uitgangspunt, maar mist diepgang en verfijning. De robot Otto is een intrigerend figuur, maar zijn rol blijft beperkt tot een gimmick. Het einde met het tot leven komende poppetje voelt onaf. Het roept vooral verwarring op. 
Commentaar Gastjury: Leuke zinnen zoals “Oma haalt de kop van de kat” en “Je kunt hem achterstevoren schrijven” 

Laura Weterings
Cijfer: 7,0 
Een sfeervol verhaal, maar er ontbreekt nog iets aan. Meer karakterontwikkeling had het sterker gemaakt. Hoewel haar Saar’s beleving wordt benoemd, gaat het verhaal overwegend over het vinden van de robot. Het is daarom lastig om echt goed mee te leven met Saar.
Commentaar Gastjury: Leuk bedacht dat Saar iets opstandigs gaat doen, om haar moeder terug te halen, sterk vanuit het kind gedacht. 

Anneke de Jong
Cijfer: 7,0
Een geloofwaardige en oprechte kinderstem. Het verhaal raakt aan grote thema’s als ruzie, verlies en eenzaamheid, maar blijft net iets te beperkt in uitwerking. We weten door de titel al dat het om een robot gaat, dus het einde voelt daardoor niet meer als een twist. 
Commentaar Gastjury: Leuke zin: “Ik heb nog nooit een kip zonder kop gezien. Wel met koppen.”

Anoniem
Cijfer: 5,8
Leuk idee en speelse uitvoering, maar te oppervlakkig en te weinig uitgewerkt om echt te boeien. Het mist vooral ritme en emotionele diepgang. De apen zijn een leuk beeld, maar het blijft oppervlakkig waar dit nu echt over gaat.
Commentaar Gastjury: Grappig omschreven hoe het metaal vies smaakt bij het kussen. 

Jan
Cijfer: 7,8
Het verhaal heeft een interessant uitgangspunt en een hele goede vertelstem, maar foetelt wat met de opdracht. De titel zou “Mijn beste vriend is een robot” moeten zijn. Hier wordt het afgebroken met “Mijn beste vriend…” en komt er een twist aan het einde. Met een beetje meer emotionele diepgang had dit verhaal een winnaar kunnen zijn. 
Commentaar Gastjury: Goed gewerkt met het uitstellen van de spanning “Lex is anders”.... Als lezer vraag je je meteen af, waarom. Goed gewerkt met show don’t tell, doordat de arm van de moeder eraf valt, valt het kwartje bij de lezer.

Barbara Erickx
Cijfer: 7,0
Een kort verhaal, een moment, met een mooie sfeer en een sterke emotionele lading. De fragmentarische stijl maakt het soms te lastig te volgen. En er staan een paar zinnen in die niet kloppen, zoals “Ik beweeg zo weinig mogelijk en ik mag de sturen.” 
Commentaar Gastjury: Er zit veel verstopt onder de woorden, onder het verhaal. Ik ben benieuwd hoe dit verhaal zich ontwikkelt als je nog meer woorden mocht gebruiken. 

Nel Goudriaan
Cijfer: 6,8
Een lief en toegankelijk verhaal over de bijzondere vriendschap tussen Thomas en een robot. Het stuk mist echter diepgang. Thomas weet niet wat een vriend is, waarom niet? Wat is de betekenis van de schatten onder de eik voor hem? Doordat antwoorden ontbreken en er niet naar wordt gesuggereerd, blijft het wat oppervlakkig. 
Commentaar Gastjury: De dialoog neemt me direct mee in het verhaal. Het einde maakt me nieuwsgierig, is enkel zijn batterij leeg? Of is hij echt helemaal kapot? Ik vind het zelf ook altijd leuk om iets uit te leggen of mee te geven aan kinderen, dus bijvoorbeeld hoe je erin vertelt, wat een vriend nu eigenlijk is, spreekt me erg aan. 

Marie-louise Hellemons
Cijfer: 6,5
Een goed geschreven verhaal met een zachte toon en een mooie sfeer, al blijft het soms wat onduidelijk wát er nu zo mooi is (die constatering komt na de observatie over luie mieren). Het is ook onduidelijk op welk moment van de dag dit speelt. Grootste minpunt is dat de robot en robot-twist eigenlijk irrelevant zijn voor het stuk: een echte hond had het stuk niet wezenlijk veranderd. 
Commentaar Gastjury: Grappige twist dat de hond een robot blijkt, een mooie scène voor in een groter verhaal! 

Suzanne Schuijt
Cijfer: 5,8
Een heel kort en gemakkelijk te lezen stuk over een (mogelijk) robot-zusje, maar wel erg oppervlakkig. De stem voelt ook niet passend voor een kind van vier (‘Ze voert opdrachten uit zonder te klagen’, bijvoorbeeld; dat is geen taal voor die leeftijd).
Commentaar Gastjury: Leuk bedacht, zou je dit idee ook uit kunnen werken en opschrijven op een manier dat wij het meer als een film voor ons kunnen zien? 

Wasbeer
Cijfer: 7,8
Leuk geschreven stuk! Het voelt als een stuk over hoe volwassenen kinderen horen (vooral de taal, weinig introspectie). Dit is geen minpunt; het leest fijn. Wel een minpunt is dat we niet weten waarom de jongen zo graag een beste vriend wil. Daarom voelt het einde (in hoofdletters) toch meer als een raadsel dan een opheldering.
Commentaar Gastjury: Het verhaal voelt rond, af, met een leuk einde! Goed gebruik gemaakt van dialogen. Misschien kan je nog eens kijken naar de karakterontwikkeling en zijn emoties om het verhaal nog sterker te maken? 

Jan Schuuring
Cijfer: 8,5
Een geweldig verhaal met originele elementen. Er zit veel in over de waarde van relaties en isolement waar de lezer zelf op kan reflecteren. De titel had eigenlijk “Mijn beste vriend is een robot” moeten zijn, maar als je die aanpast doet het niets af aan het verhaal. Mogelijk had die eenzaamheid nog nét wat meer gevoeld mogen worden: hoe is zijn contact met zijn vader? Misschien een hint waarom zijn vader de robot bouwde? Maar dit zijn nuances.
Commentaar Gastjury: Grappig. Herkenbaar door de HENRY stofzuiger. Leuke humor “analyse:doelpoging geslaagd”. Kleinigheidje misschien de “haha” niet benoemen in je tekst. Lachen doet de lezer toch en als dat niet gebeurt na dit grapje dan staat het juist een beetje gek. 

Han Maas
Cijfer: 7,5
Een mooi en origineel verhaal over ouderdom en geheugenverlies. Soms wat lastig te volgen wie nu wie is. Het duurde even voor ik doorhad dat Suus de verpleegster is en dat het robotje niet écht de pop is. Al met al een sterk stuk!
Commentaar Gastjury: Mooi geschreven, persoonlijk had ik iets anders verwacht bij een verhaal wat vanuit “kinderperspectief” geschreven wordt. Desalniettemin is het een mooi stuk en een interessant idee hoe de robots ingezet worden. Wie weet wordt dit ooit wel werkelijkheid? 

Dewi Broerse
Cijfer: 8,0
Een eerlijk verhaal dat moeilijke thema’s durft aan te snijden. Als enige verhaal in deze wedstrijd gaat het hier niet om een letterlijke robot, maar om een mens die zich als robot gedraagt. De kille opvoeding van de vader en het gedrag van bijvoorbeeld Francien worden meer als obstakels voor Simon beschouwd, maar eigenlijk maar heel weinig sterk bekritiseerd.
Commentaar Gastjury: leuke humor “van de zeven kleuren schijt hij die dus beslist niet”. Je speelt leuk met woorden: het ‘kneden’ van vriendschap. Mooie zin: “Van ouders heeft Simon er sinds hij zes was maar een.” en  “zo nutteloos had ze voor hem nooit gevoeld. In het geheim hield hij toen nog van haar.” En ook: “Tegen onze laatste cito-toets aan begon ik me af te vragen of Simon ooit ‘nee’ had gezegd. Die functie had zijn maker uitgeschakeld, ik wist het bijna zeker.”

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤