Rood
en uitlegt hoe ze heten
hoe we alles van ze weten
wat ze wegen en hoe oud ze zijn
hoe onvoorstelbaar talrijk
hoe divers en magnifiek
ik koos er eentje uit
leerde haar naam
en catalogusnummer
keek waar ze vandaan kwam
welke kleur ze dan wel heeft
in mijn ogen ziet ze helder wit
maar eigenlijk is ze rood
dat wil zeggen heel ver weg
elke dag nog verder weg
tot op een dag ze zo ver weg is
dat ze in de nacht verdwijnt
ook vannacht zie ik haar stralen
kijk, daarboven
het is haast niet te geloven
maar mijn ster is al verdwenen
naar het schijnt
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Dit gedicht neemt je bij de hand op een mooie avond, alles is vredig en je kijkt graag mee. De verwondering volgend en besluitend met de rake slotzin.
BeantwoordenVerwijderenIk bleef alleen haperen aan deze zin 'tot op een dag ze zo ver weg is'... voor mij zou het vlotter lezen als : 'tot ze op een dag zo ver weg is'.
Dankjewel 😌
VerwijderenIk had die andere woordvolgorde ook eens geprobeerd, maar ik weet niet meer waarom ik deze keuze dan toch maakte. Ik ga er nog eens over slapen.
Ik snap niet dat je zegt dat de ster verder weg gaat en zelfs is verdwenen. Sterren verdwijnen toch niet?
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenTechnisch gezien klopt het. Door de uitdijing van het heelal worden sterren steeds roder en kunnen ze ook verdwijnen.
VerwijderenOp dit moment zijn er nog geen sterren die de grens passeren (het licht van de grens van het zichtbare heelal is licht dat miljarden jaren geleden is uitgezonden nog voordat er sterren waren) en nu 'verdwijnen' sterren als ze 'sterven', door het opraken van de energie.
Vokgens mij geldt dat alleen voor andere sterrenstelsels, niet voor de sterren die wij zien. Maar misschien heeft die vriend een hele sterke telescoop. 😋
VerwijderenAh, ja, alle sterren die wij kunnen zien maken onderdeel uit van de Melkweg. Een enkeling zou nog wel kunnen 'ontsnappen' en verdwijnen aan de horizon.
VerwijderenBij verdwijnen dacht ik vooral aan ‘uit het zicht verdwijnen’. Zo ver weg zijn dat het licht ons niet meer bereikt.
VerwijderenGoedemorgen Joris, ja ok, ik snap wat je bedoelt. Ik denk niet dat dat met sterren zo werkt. Ze staan redelijk constant op dezelfde plek en je zult ze altijd op die plek blijven zien. Dat is wel een geruststelling, vind ik.
VerwijderenMooi gedicht. Ik haper op dezelfde zin als Imke.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast werk je voor mijn gevoel wat toe naar een woordgrap. Dat maakt het luchtig, maar haalt voor mij de mooie serieuze ondertoon in een lichtvoetig gedicht wat onderuit . Wat mij betreft is: ' dat ze in de nacht verdwijnt' de laatste regel. Dan blijft het mooi meerlagig en ogen steeds én lichtvoetig én serieus .
En wellicht nog in strofes opdelen. Ik denk dat het dan letterlijk en figuurlijk iets meer lucht krijgt.
Grrr, ogen = nog
VerwijderenDankjewel! Je geeft een aantal nuttige adviezen. Ook strofes had ik eerst wel, en ik kan soms moeilijk beslissen wat beter is. Maar lucht lijkt me idd een goed criterium.
BeantwoordenVerwijderenIk voel ook dat het gedicht eerder zou kunnen stoppen, maar dan verlies ik toch een beetje de laag van “je denkt misschien dat ze op een dag verdwijnt, maar eigenlijk is dat al geen toekomst meer”. Vind je niet?
Ik snap wel dat het dat erin zou willen verweven. Maar dan zou ik het toch anders oplossen. Naast het -nogmaals- voor mij wat woordgrapperige, valt dat laatste ook wat uit de lucht. Dus ja, die gedachte erin verwerken: 'ik zie iets dat er eigenlijk al niet meer is' lijkt me heel mooi, maar dan anders opgeschreven. Misschien kan een andere titel al helpend zijn voor mij als lezer.
VerwijderenNog een klein dingetje: in je uitwerking zou ik dan wel goed nadenken over 1) een ster die niet meer zichtbaar is, omdat de afstand te groot wordt of 2) een ster die je op aarde nog waarneemt, maar die in werkelijkheid al jaren terug is uitgedoofd.
VerwijderenDat maakt denk ik wel verschil.
Hey Hadeke,
BeantwoordenVerwijderenDat is exact de crux van deze denkoefening, voor mij althans. Je ziet nog steeds een ster die er misschien wel nog is, of misschien ook niet. Als nietige waarnemer weet je het gewoon niet. 🤷🏼♂️
Snap ik en vind ik een mooie extra laag. Ik zou wel een keuze maken in je 'crux'. Kies je voor wat ik als 1 of 2 aangeef of kies je misschien zelfs voor optie 3: het zou zowel 1 als 2 kunnen zijn, maar geef mij als lezer iets meer handvat in die keuze en overweging van de dichter. Iets dat onbereikbaar is, omdat het nu al niet meer bestaat, heeft voor mij een andere lading dan iets dat onbereikbaar is, omdat het te ver van de ik afgekomen is, net als iets dat onbereikbaar is geworden en ik weet eigenlijk niet eens goed wat daarvan de reden is. In alledrie de gevallen een kwestie die al niet bestond toen het waargenomen werd, maar wel met een iets andere gevoelswaarde (voor mij).
Verwijderen