Naamloos gedicht
Ik druk de strontop het wc-papieren zonder op of
omkijken
spoel ik de wc door
tot de spetters
m'n reet kussen.
Ik sta op van
de plee
hijs mijn broek
op
Kijk achter me
naar het wc-water
dat nog zachtjes
staat te beven.
David Lynch zei
dat ideeën zijn
als vissen
die je uit de vijver
van je bewustzijn
vist.
Ik keek naar mijn
vijver
Ik zag iets
bruins
verschijnen.
Ik pakte het vast
smeerde het uit
over het papier
En God zei dat het goed was.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Voor een scabreus gedicht is dit lang niet slecht! Ondanks de ruwheid van de bewoording zit er diepte in en betekenis. Dat natrillen van het water vind ik goed geobserveerd.
BeantwoordenVerwijderenHet is wel jammer dat je na David Lynch doorgaat in verleden tijd. Dat klopt niet.
Het is ook niet meteen duidelijk dat die drol terugkomt, maar dat is niet erg.
Jammer dat je de toon niet tot op het einde sterk houdt. Maar dat was wellicht ook niet je bedoeling. Het is duidelijk dat je het kan, maar liever niet doet. Dus …. wat voor commentaar had je graag gewild?
BeantwoordenVerwijderengetver.
BeantwoordenVerwijderen