Met je zachte vingervingers. Je zoekende ogen, je fluwelen lippen.
Je woont in een mooi lichaam dat lenig door de ruimte beweegt.
Je lach komt uit je buik en als je ogen oplichten, zijn ze niet te dimmen.
Jij ontwart dingen in mij.
Met je weefvingers en je lachende ogen, je zoete lippen.
Je beweegt je lichaam met een gebalde energie die vrijkomt.
Je lach komt uit je tenen en je buik is warm.
Jij verzacht dingen in mij.
Met je precisie en je aanvoelen, je woordende lippen.
Je lichaam past mij en wij dansen door de ruimte.
Je lach is nooit veraf en je handen ook niet.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
vingervingers - weefvingers - woordende lippen 👌
BeantwoordenVerwijderenIk zou zomaar ook verliefd kunnen worden op de persoon die je beschrijft. Heel mooi gedaan.
BeantwoordenVerwijderenMooi stuk!
BeantwoordenVerwijderenJe gebruikt mooie beeldspraak om de diepe, fysieke en emotionele connectie tussen de spreker en de ander weer te geven. De herhaling van zinnen, zoals "Je lach komt uit..." en "Je beweegt je lichaam...", versterkt het idee van een voortdurende verbinding. Knap! Het geeft de tekst een ritme dat de sensuele sfeer benadrukt.
Bedankt voor het delen!
De eerste strofe voelde wat lauw, maar dan die lach die helemaal vanuit de tenen komt, en eigenlijk de hele laatste strofe — een snoer van lieve, zachte parels van zinnen. Moeilijk om hier niet bij te glimlachen ☺️
BeantwoordenVerwijderen