Ik ben als de wolken,
onder de ogen van het maanlicht
Christus Mozes, ik ben een drie
in een boom van bloemen, de Ster
in de boom van de rots.
Een Oceaan op de maan
langs de Sterren, ik ben de kroon
van het hoofd van het hof.
Twee mooie ogen
in een tulp en de zon,
het leven in het verleden,
en in het heden verzwegen,
in de naam van mijn trots.
Barmhartig en krachtig,
vol van liefde en geluk,
rollend in de oceaan
van de wolken, de regenboog
gloeit hoog in de lucht.
Ik ben een schemering
van de sterren in het donker
langs de Maan, de kilte,
het bestaan en de adem
van de nacht, ik ben
wonderbaarlijk en zacht.
Een beetje lief,
en iemand
die altijd lacht.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Zelfingenomen?
BeantwoordenVerwijderenDe beweging van het grootse naar het menselijke op het eind is mooi. Op mij komt het niet over als zelfingenomenheid, maar als het waarderen van het eigen bestaan en het รฉรฉn voelen met het al. Ik heb het graag gelezen.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel dat doet mij goed
Verwijderen