Het spijt meā¦ Jij bent niet ik maar een man ben ik, in hij en ik. Weg van jou mijn vriend, zielsverwanten proberen niet te praten, schreeuwen of bidden. Dus ik kan niet praten zoals jij Tom, mijn muze 'Vandaag' een miljoen mijlenā¦ verderop in de straat van mijn huisdeur - van de ziekte van een huilende clown. Laat de waarheid daar niet zijn: hij is ver weg - een leugenaar in een rood jurkje, en zijn leugensā¦ rusten nooit. Wees voorzichtig want ik moet vertellen, schaam je om met mij te rommelen. Maak je geen zorgenā¦ ik heb mijn twijfels over dit alles, en zal het nooit vergeten. Word je overweldigd door dat? Vertel het mijn vriend, want ik zei net tegen mezelf; het doet er niet toeā¦ dat gaat niet over mij. Rol en dicteer dus door de leeftijd heen, opnieuwā¦ ik moet afscheid nemen van Hem, in een zonde, zoals wij allemaal hebbenā¦ een kans om van Hem te zijn. Vergeef me alsjeblieft. Je bent nooit zoveel van me gaan houden, vergeef ik. Lach naar me als een genie die wandelt, wees je vakmanlezer, enzovoort met de meester van dat verbazingwekkend trots. Vraag jezelf af waarom dit gezin niet welkom is in het schaamtehuis van je vriend? Waarom zou ik op de hoogte moeten zijn van een geheime relatie tussen een vrouw of een andere persoon in dat boerderijleven? We hebben een tuin op ons eigen land om het beter te maken dan het was. Sorry om over die van jou te horen. Laat de eigenaar weten dat ditā¦ "onzin heeft werkelijkheid voor ons gemaakt" Ohā¦ tegenwoordig weet je het wel, tenminste sommige mensen denken dat. Vlinders kijken me naar de dood, het is een deel van wat er eigenlijk gebeurt. In de linkerhoek tussen menselijkheid en een gele stenen webā¦ niet zeker waarom, ook wel 'de in van een mentale kooi' genoemd - eigenlijk genaamd het Internet. We leren, en stoppen met bedelen om hulpā¦ vandaag bad ik voor Moeder Aarde, en elk ander e-naamfiguur was er om te leren. Mijn vrienden, ik ben niet meer aards, en dat wist je voordat ik het zei. Welzijn heeft altijd bestaan, behalve hetā¦ ik wist nooit de toekomst van mijn zonenā¦ richting maanlicht onder Christus, ogen Mozes: 'Ik ben als drie in een boom van bloemen ik ben 'op de schoot van een drie-tijdlijn bos. Ben ik me ervan bewust? Niets van dit alles is eerder gebeurd, en het is echt voor mij om te bezitten; Ik weet niet alles over het, maar het was teleurstellend zoals ik al zei: 'ik vergeet nooit'. Rhapsody noons op de dag van het eerste boek ook gemaakt van de manen verloren verborgen wereld - dat is de pagina (op een kaart) aan mijn zijde. Doe het goed en houd je reis vol. Tegenwoordig flopte het ergens vandaanā¦ dus, misschien is het een ding van het verleden: het gaat niet alleen om kunnen krijgen; Morgen is Tommy zelfs meer dan zestien. Tranen lijken op schaamte? Is dit echt een verbluffend optreden? Wat als de gehersenspoelden me gek maken? Pure komedie, lachen was zelfs niet grappig voordat ik je ontmoette. Hartverwarmend de mooiste druppel in zeven maanden op de hemel, en sterren de lucht. Alles verliezenā¦ waar we altijd op hebben gewachtā¦ voor altijd, later in elke noot schreef ik nog steeds 'fijne vrijdagavond, maar ook fijne zondag, evenals voor alle prachtige herinneringen - De wereld moet schijnbaar eindeloze liefde hebben.. geĆ«volueerd naar jou en mij, en dus hoor de tweede hartslag bonzen, beide kanten raken, en nog meer jouw handen aanraken. Ik weet dat jullie allemaal de enige God binnenin hebben, en ik ben hier om de rol van mijn schouders te spelen, het was erg attent om te weten: accepteer alsjeblieft mijn aanbodā¦ ik ben aan de rand, en ik zal de zee een tijdje niet verlatenā¦ goed op weg met een kleine blauwe wolf, maar het is hier koudā¦ en ik ben mijn kleren vergeten.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ā¤
Ward, net als met je vorige verhaal kan ik hier helemaal niets mee. Zowel het verhaal, de verwijzingen, de syntactische warrigheid... Er staan leuke stukken in, maar het grootste gedeelte lukt me niet om doorheen te komen. Ik heb je eerdere stukken gelezen en ik weet dat je het scherper kan schrijven.
BeantwoordenVerwijderenMij lukt het ook niet om hier doorheen te komen. Schrijf voor de lezer, wil ik je als advies geven. Vraag je de hele tijd af: kan de lezer dit nog volgen?
BeantwoordenVerwijderenIk ben de weg kwijtgeraakt in deze tekst. Ik begrijp niet waar het over gaat...
BeantwoordenVerwijderen