Uitslag schrijfopdracht - Foto

Winnaar schrijfopdracht: Jan Schuuring

De ik-figuur is geen schip, komt nergens vandaan, gaat nergens naartoe en heeft geen doel. Wat is de waarde van een doel als je leven uit niet meer dan herhalingen bestaat? Toch stelt hij vragen, toch steekt hij zijn hand door zo’n gat en hoort hij de motregen op zijn handpalm vallen. Toch mist hij zijn opa, al is hij eveneens drijfhout dat door een stroom wordt meegevoerd. Niet omdat hij geen hoop meer heeft, o nee, maar omdat hij zo moe is. Moe van zijn grijze leven. Mooi: ‘rimpelt als een oude huid’, ‘overhuifde leegte’, ‘motregen fluistert’.

Cijfer: 8

Overige inzendingen:

Jan

De dreigende sfeer van de foto vertaald naar een onheilspellende scène. Een man die twijfelt aan de plek waar ze hebben afgesproken want de achterzijde van het station is een vage locatie. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen wordt hij betrapt. Aan de achterzijde van het station. Een noodlot van 231 woorden.

Cijfer: 7,5

Anoniem

De opdracht is: schrijf een verhaal bij deze foto. Jij schrijft een verhaal óver deze foto en voldoet dus niet aan de opdracht. Het is overigens wel een goed verhaal. Een dakloze vertelt achteloos over het leven daar, over de grapjes die hij/zij met zijn/haar vrienden er heeft uitgehaald waarbij toevallig een man is verdronken die een goed mens had kunnen zijn geweest. Een opmerking: aanhalingstekens van citaten sluiten altijd na komma’s en punten.

Cijfer: 7

Jeroen R

We moesten onwillekeurig denken aan de Styx waarbij de punter Charon is. Dat komt waarschijnlijk door de uitzichtloosheid die uit het verhaal opstijgt. We hebben het idee dat het ‘hier’ waarvan de vrouw weg wil niets met de locatie heeft te maken en meer met haar leven. De twee gouden knopen die ze opoffert aan de veertocht zullen haar dan ook geen verlossing brengen. Het is knap dat je dit weet op te roepen zonder het te benoemen. Helaas staan er wat slordigheden in de tekst. Het is de overspanning die en niet dat, linkerhand is één woord, net als gevellange, en we denken dat de punt na de eerste zin beter een ‘en’ had kunnen zijn.

Cijfer: 7

Mike Brouwer

We hebben het gevoel dat je met dit verhaal net niet ver genoeg bent gekomen, bent blijven steken vlak voor de finish. Je verhaal is groot genoeg. Een man keert na het overlijden van zijn geliefde terug naar de plek waar ze elkaar het laatst hebben gezien en verwerkt daar zijn verlies. Je geeft zelfs aan dat hij dat verwerkt door de schuld op zich te nemen: Het was niet meer dan logisch dat hij gestraft werd. En toch. De jongen die een sigaret vraagt overtuigt ons niet als katalysator voor de verwerking. Een opmerking: aanhalingstekens van citaten sluiten altijd na komma’s en punten.

Cijfer 6,5

Mathis Bronck

We hebben er bewondering voor dat je met zo weinig woorden zo veel weet te vertellen. De lezer weet precies wat er gebeurt, ondanks dat hij het hele verhaal niet kent. Toch hebben wij wel wat aanmerkingen. Zo schrijf je eerst dat de kou en mist zwaar over Amsterdam hangen en later dat de zon nog schijnt. Hij rent naar huis terwijl hij eerder van zijn fiets wordt getrokken. Laat hij zijn fiets achter? Tenslotte speelt je verhaal zich af op zaterdag – handig, eeuwigdurende kalenders - 7 maart 1925 en is de foto in de 21e eeuw gemaakt.

Cijfer: 7,5

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤