Geen ‘bonte avond’ - waar ga je die houden? - wel een dropping. Het is voor de kinderen ieder jaar weer het hoogtepunt van de schoolreis: in het donker - het moet dus minstens al half negen zijn - ergens uit de auto gezet worden, met alleen een kaart en twee kruisjes: waar je bent en waar je naar toe moet. Zonder begeleiding. Eng, maar... lékker eng. Een perfecte gelegenheid de zaklantaarns te gebruiken. Om het extra moeilijk te maken, rijden Aarnout en Frits niet rechtstreeks naar het afzetpunt, maar via allemaal omwegen.
Ze brengen eerst twee groepjes tegelijk weg. Eén ervan moet als ze uit de auto zijn gezet vijf minuten bij meester Aarnout blijven voor het vertrekt; het andere gaat meteen op pad. Meester Frits rijdt direct terug om de volgende kinderen op te pikken. Zolang niet iedereen binnen is, rijden ze rond om een oogje in het zeil te houden.
“Jongens, meisjes, het is onze laatste avond en dat betekent ...?”
Hier wacht Aarnout even en meteen klinkt het om hem heen luidkeels: “Dropping!”
“Nee hoor!” gaat hij door, “dit jaar doen we het anders. Altijd weer die saaie dropping.”
Een oorverdovend gejoel gaat op. “Drop-ping Drop-ping! Drop-ping!”
Hij steekt zijn handen in de lucht. “Jullie weten helemaal niet wat ervoor in de plaats komt,” protesteert hij. Hij komt nauwelijks boven het aanhoudende gejoel uit. “Wat vinden jullie ervan, collega’s?” vraagt hij aan de volwassenen die tussen de kinderen staan.
“Het is hun reisje,” zegt Femke, “dus ik zou voor de dropping gaan.”
Gejuich. Enkele jongens spannen zich in om haar op hun schouders te tillen. Dat valt nog niet mee en even later rollen ze allemaal luid lachend over de grond.
“Nou, tja... dan moet het maar.”
Het gejuich is nu zo hevig, dat er van het veld verderop verschillende recreanten komen kijken wat er allemaal gebeurt.
Aarnout klapt in zijn handen en steekt opnieuw zijn armen boven zijn hoofd. Langzamerhand bedaren de leerlingen. Als het helemaal stil is, maakt hij bekend in welke volgorde de ‘caravans’ die avond op pad gaan.
“En denk aan de twee belangrijkste regels: Nooit de weg oversteken, en bij elkaar in het bos blijven.”
“Jahaaaa!” roepen de kinderen braaf.
Ze brengen eerst twee groepjes tegelijk weg. Eén ervan moet als ze uit de auto zijn gezet vijf minuten bij meester Aarnout blijven voor het vertrekt; het andere gaat meteen op pad. Meester Frits rijdt direct terug om de volgende kinderen op te pikken. Zolang niet iedereen binnen is, rijden ze rond om een oogje in het zeil te houden.
“Jongens, meisjes, het is onze laatste avond en dat betekent ...?”
Hier wacht Aarnout even en meteen klinkt het om hem heen luidkeels: “Dropping!”
“Nee hoor!” gaat hij door, “dit jaar doen we het anders. Altijd weer die saaie dropping.”
Een oorverdovend gejoel gaat op. “Drop-ping Drop-ping! Drop-ping!”
Hij steekt zijn handen in de lucht. “Jullie weten helemaal niet wat ervoor in de plaats komt,” protesteert hij. Hij komt nauwelijks boven het aanhoudende gejoel uit. “Wat vinden jullie ervan, collega’s?” vraagt hij aan de volwassenen die tussen de kinderen staan.
“Het is hun reisje,” zegt Femke, “dus ik zou voor de dropping gaan.”
Gejuich. Enkele jongens spannen zich in om haar op hun schouders te tillen. Dat valt nog niet mee en even later rollen ze allemaal luid lachend over de grond.
“Nou, tja... dan moet het maar.”
Het gejuich is nu zo hevig, dat er van het veld verderop verschillende recreanten komen kijken wat er allemaal gebeurt.
Aarnout klapt in zijn handen en steekt opnieuw zijn armen boven zijn hoofd. Langzamerhand bedaren de leerlingen. Als het helemaal stil is, maakt hij bekend in welke volgorde de ‘caravans’ die avond op pad gaan.
“En denk aan de twee belangrijkste regels: Nooit de weg oversteken, en bij elkaar in het bos blijven.”
“Jahaaaa!” roepen de kinderen braaf.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten