De volgende ochtend klopt Frits op het raam. Hij komt binnen met twee bekers koffie. Zijn haar is nog nat en hij ruikt naar zeep, ‘Tabac’ gokt Maaike, populair bij ouwe mannen.
“Goedemorgen Maaike. Kijk eens wat ik heb meegebracht.”
“Oh, lekker zeg, jij weet wat een vrouw zo vroeg nodig heeft.”
“Jij zegt het.” Hij neemt plaats op de bank tegenover haar. “Heb je goed geslapen?”
“Ja, best wel. Ben jij gisteravond bij Aarnout geweest?”
“Een half uurtje. Ik heb één Juttertje gedronken en ben daarna naar mijn caravan gegaan.”
“Ik werd om kwart voor twee wakker en hoorde Els buiten met anderen lachen en praten. Vrij luid allemaal.”
“Zo vroeg? Meestal wordt het later. De laatste nacht halen enkelen zelfs door.”
“Ongelofelijk! Een paar maanden geleden verweet Aarnout mij dat Noortje alleen in de klas was gebleven. Die was ziek nota bene. ‘De regel is dat er geen kinderen alleen in het klaslokaal zijn’,” immiteert ze hem.
“Weet je, dit is voor de meesten de kers op de taart. Je moet rekenen, het is ieder jaar vrijwel dezelfde ploeg begeleiders die meegaat. Jij bent dit jaar de enige nieuwe. Er wordt gedronken, gegeten en ontzettend gelachen. Ze vinden je echt een spelbreker als je wegblijft.”
“Dan maar,” zegt ze, “ik vind het echt niet kunnen.”
“Noortje heeft het trouwens goed naar haar zin bij me,” gooit Frits het gesprek over een andere boeg. “Ze heeft spontaan geholpen met koken en afwassen. We hebben lekker geouweneeld. Een lieve meid.”
“Dat is het zeker. Bijzonder dat ze voor jouw caravan koos. Ik voel me gepasseerd.”
Ze knipoogt. Hij neemt de laatste slok koffie en staat op. “Ik ga eens kijken of mijn vijf dienstmaagden het ontbijt al klaar hebben staan. Zal ik je beker meenemen?”
Ze kijkt hem na door het raam.
*Schoolnovelle
“Goedemorgen Maaike. Kijk eens wat ik heb meegebracht.”
“Oh, lekker zeg, jij weet wat een vrouw zo vroeg nodig heeft.”
“Jij zegt het.” Hij neemt plaats op de bank tegenover haar. “Heb je goed geslapen?”
“Ja, best wel. Ben jij gisteravond bij Aarnout geweest?”
“Een half uurtje. Ik heb één Juttertje gedronken en ben daarna naar mijn caravan gegaan.”
“Ik werd om kwart voor twee wakker en hoorde Els buiten met anderen lachen en praten. Vrij luid allemaal.”
“Zo vroeg? Meestal wordt het later. De laatste nacht halen enkelen zelfs door.”
“Ongelofelijk! Een paar maanden geleden verweet Aarnout mij dat Noortje alleen in de klas was gebleven. Die was ziek nota bene. ‘De regel is dat er geen kinderen alleen in het klaslokaal zijn’,” immiteert ze hem.
“Weet je, dit is voor de meesten de kers op de taart. Je moet rekenen, het is ieder jaar vrijwel dezelfde ploeg begeleiders die meegaat. Jij bent dit jaar de enige nieuwe. Er wordt gedronken, gegeten en ontzettend gelachen. Ze vinden je echt een spelbreker als je wegblijft.”
“Dan maar,” zegt ze, “ik vind het echt niet kunnen.”
“Noortje heeft het trouwens goed naar haar zin bij me,” gooit Frits het gesprek over een andere boeg. “Ze heeft spontaan geholpen met koken en afwassen. We hebben lekker geouweneeld. Een lieve meid.”
“Dat is het zeker. Bijzonder dat ze voor jouw caravan koos. Ik voel me gepasseerd.”
Ze knipoogt. Hij neemt de laatste slok koffie en staat op. “Ik ga eens kijken of mijn vijf dienstmaagden het ontbijt al klaar hebben staan. Zal ik je beker meenemen?”
Ze kijkt hem na door het raam.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
VOLGEND HOOFDSTUK >
Info - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60
Reacties
Een reactie posten