"Three balls, one strike,” roept de scheidsrechter. Hij houdt beide armen gestrekt boven zijn hoofd, met links drie opgestoken vingers en rechts één.
De werper rolt de bal achter zijn rug om en om, zoekt de juiste plaatsen voor zijn vingers. Wat vroeger werktuiglijk gebeurde, lukt nu nauwelijks. De bal glipt uit zijn handen en rolt het dertig centimeter hoge heuveltje af. Gejaagd pakt hij hem op. Hoe lopen die verdomde stiksels nou?
Als hij de bal eindelijk gooit, is het een makkelijke prooi voor de slagman. Die ramt de bal ver over het 75 meter verderop staande buitenhek. Een deel van het publiek joelt afkeurend, de rest juicht. De scheidsrechter maakt met zijn rechterwijsvinger boven zijn hoofd een cirkelbeweging tegen de klok in: homerun. Drie spelers komen binnen.
De coach wenkt verwoed: wisselen, andere werper. Hij ziet het wel maar blijft staan. De aanvoerder van zijn team loopt naar hem toe, evenals de veldscheidsrechter. Ze onderhandelen heftig gesticulerend. De aanvoerder maakt een hulpeloos gebaar naar de coach en loopt in zijn richting. De werper laat zijn honkbal- en onderbroek zakken, draait zich om en bukt. Hij steekt de middelvinger van zijn rechterhand omhoog. Zijn hysterische gelach schalt over het veld en de tribune. Het publiek klapt of fluit op de vingers, Meerdere teamgenoten zijn inmiddels bij hem. Ze trekken zijn onder- en bovenbroek omhoog en brengen hem tussen zich ingeklemd naar de dug-out. Hij giert het nog altijd uit. Het is Bas’ laatste honkbalactie geweest.
De werper rolt de bal achter zijn rug om en om, zoekt de juiste plaatsen voor zijn vingers. Wat vroeger werktuiglijk gebeurde, lukt nu nauwelijks. De bal glipt uit zijn handen en rolt het dertig centimeter hoge heuveltje af. Gejaagd pakt hij hem op. Hoe lopen die verdomde stiksels nou?
Als hij de bal eindelijk gooit, is het een makkelijke prooi voor de slagman. Die ramt de bal ver over het 75 meter verderop staande buitenhek. Een deel van het publiek joelt afkeurend, de rest juicht. De scheidsrechter maakt met zijn rechterwijsvinger boven zijn hoofd een cirkelbeweging tegen de klok in: homerun. Drie spelers komen binnen.
De coach wenkt verwoed: wisselen, andere werper. Hij ziet het wel maar blijft staan. De aanvoerder van zijn team loopt naar hem toe, evenals de veldscheidsrechter. Ze onderhandelen heftig gesticulerend. De aanvoerder maakt een hulpeloos gebaar naar de coach en loopt in zijn richting. De werper laat zijn honkbal- en onderbroek zakken, draait zich om en bukt. Hij steekt de middelvinger van zijn rechterhand omhoog. Zijn hysterische gelach schalt over het veld en de tribune. Het publiek klapt of fluit op de vingers, Meerdere teamgenoten zijn inmiddels bij hem. Ze trekken zijn onder- en bovenbroek omhoog en brengen hem tussen zich ingeklemd naar de dug-out. Hij giert het nog altijd uit. Het is Bas’ laatste honkbalactie geweest.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten