Doorgaan naar hoofdcontent

Schoolnovelle - H34

Bas zit naar voren gebogen met zijn ellebogen op zijn luxe kantoorbureau. De vingertoppen van zijn handen tegen elkaar. Sylvia en Noortje lachen hem toe vanaf de foto die schuin voor hem staat.Tegenover hem zitten een man en vrouw, die hij tegen de dertig schat. Er staan drie lege kopjes en een schoteltje met koekkruimels. De kamer is bezwangerd met de zoete parfumlucht van de vrouw. Over de tent van zijn vingers heen, kijkt hij ze glimlachend aan. “Een hypotheek van € 450.000,-... U voldoet ruim aan de inkomensgrens, geen probleem. Mijn advies?” Hij zwijgt een paar seconden . Op de gang passeren luid lachende mensen. “Ga naar een andere bank. Het is hier een janboel. Bovendien bent u bij andere banken goedkoper uit. Scheelt tienden van procenten. Dat lijkt misschien niet de moeite, maar over dertig jaar genomen, scheelt dat enorm.” Hij leunt achterover in zijn leren bureaustoel, legt zijn armen op de leuningen en wacht af hoe zijn woorden vallen.

Het stel kijkt afwisselend naar elkaar en naar hem, schuifelt onrustig op de stoelen. De man kucht een paar keer achter zijn hand. “U bent wel erg eerlijk. Uw openhartigheid is ... “. Hij zwijgt even om naar het juiste woord te zoeken. “... verrassend, evenals uw oordeel. We bankieren hier al jaren en altijd naar tevredenheid.”
      Bas lacht. “Ja, het normale betalingsverkeer is in orde. De crux zit ‘m meer in ingewikkelde transacties, denk aan, beleggingen, hypotheken, startkapitalen... daar lusten zelfs de zwerfhonden in Roemenië geen brood van.”
      “Ik kan me voorstellen dat u op deze manier weinig hypotheken afsluit. Dat levert u vast problemen met uw meerderen op.” Ze kijkt hem vragend aan, haar roodgestifte mond een beetje geopend.
      “U begrijpt, ik vertel dit niet tegen alle klanten die bij me komen. Zodra ze een voet over de drempel gezet hebben, weet ik wat voor vlees ik in de kuip heb. In alle onbescheidenheid durf ik te stellen dat ik een meester ben in het lezen van mensen. Een lichaamstaalexpert, dat ben ik. Zo zag ik direct dat u uit ander hout gesneden bent dan de gemiddelde boerenpummel die hier komt. Ik heb het over u, hè mevrouw, niet over uw man. U heeft stijl, bent van niveau en straalt eruditie uit. U bent uit edelhout gesneden.” Hij geeft haar een knipoog, buigt vertrouwelijk over het bureau in haar richting en dekt met een hand zijn mond deels af. “Daarbij bent u ook gewoon een lekker wijf. Als ik in de schoe...”
      “Zo is het wel genoeg, zeg. Bent u nou helemaal besodemieterd?! Ik maak hier werk van.” De man is tot in zijn nek rood. Spuugbelletjes staan op zijn lippen. Hij slingert zijn stoel naar achteren, grijpt zijn vrouw bij haar hand en stampt weg. Zij verliest een van haar stiletto’s, pakt hem vliegensvlug op en volgt hem hinkebenend. De sleutel valt uit het slot als hij de deur dichtsmijt, de kopjes op het bureau trillen. Hij kijkt ze met open mond en opgetrokken wenkbrauwen na.

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤

VOLGEND HOOFDSTUK >
Info - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60

Reacties