Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Een chocoladebruine vrouw neukt me. Ik ben kotsmisselijk door haar mierzoete vanillelucht. Ze schreeuwt het uit en doet mijn gammele bed kraken. Ik voel me schuldig voor mijn buren omdat ik in een gehorig appartement woon. Wat was haar naam ook alweer? Dat doet er niet toe. Als ze maar de kleur van pure chocolade heeft, als haar huid maar niet zo lichtbruin als die van mij is.
De geur van vanille maakt plaats voor die van zuur zweet, dus ik stuur haar weg voordat ik haar onderkots. Ze fronst naar me, in gedachten maak ik haar uit voor slet.
Mijn telefoon op mijn nachtkastje gaat af. Laat me met rust. Ik laat hem overgaan, maar nadat mijn telefoon voor de derde keer overgaat, ben ik het zat. Wie wil mij zo laat nog bereiken? Wie is er zo wanhopig? Ik klik mijn nachtlampje aan en ga op de rand van mijn bed zitten.
'Hallo, met wie spreek ik?'
'Hallo Nasah.'
De stem van mijn zusje herken ik uit duizenden. Ze praat als een klein prinsesje.
'Hoe kom je aan mijn nummer, Blessing?'
'Dat doet er niet toe.'
'Wat moet je?'
'Ik denk dat het belangrijk is als je iets weet.'
'Oh?'
'Mama… Ze is er niet meer.'
'En wat had je verwacht? Dat het mij boeit?'
'Nasah! Het is wel je moeder.'
Ik had nooit verwacht dat ik het gezeur van Blessing ooit nog moest aanhoren. Ik zal je vertellen, dat wilde ik lang geleden al nooit weer. Ik hang op, voordat ik nog medelijden met haar begin te krijgen.
Van mijn baas moet ik een te strakke lichtblauwe polo dragen en doen alsof werken bij een beachclub mijn passie is. Ik mag niet fronsen als ik mensen op hun strandbedje als hyena's hoor lachen of als een oude vrouw met laag hangende borsten een poging doet met me te flirten. Het volk dat dit eiland bezoekt kent geen fatsoen.
Ik zet drie borden met friet, een karig stuk vlees en een flats koolsla op het tafeltje van een perfect gezin: een zwarte vader die met zijn gespierde lichaam precies lijkt op Usain Bolt en een moeder die hun zoontje een filmpje laat zien op haar telefoon. Alle drie hebben ze de kleur van pure chocolade, waaraan je kunt zien dat het degelijke zwarte mensen zijn.
Ik neem een diepe trek van een sigaret in mijn pauze. Achter de keuken heerst de geur van bedorven vlees, afkomstig van de containers naast me.
'Iemand vraagt naar je,' zegt mijn collega die uit de deur van de keuken komt.
'Wie?'
'Een zwarte dame.'
'Waar?'
'Bij de bar.'
Blessing zit aan de houten bar, glas water in haar hand. Ze staart naar de posters op de muur van surfers en zeilers en ze draagt een wit jurkje dat haar zwarte huidskleur nog donkerder doet lijken.
'Kon je het weer niet laten?'
'We moeten toch een keer praten,' zegt Blessing.
'Nee! En hoe weet je verdomme dat ik hier werk?'
'Instagram.'
Zo is mijn zusje altijd al geweest, veel te nieuwsgierig. Stalker nieuwsgierig.
'En je bent hier weer voor mijn medelijden?'
'Daar kom ik niet voor, als je dat dacht.'
'Waarvoor ben je hier dan helemaal naartoe gevlogen?'
'Ik ben hier voor jou.'
Ik lach haar uit.
'Het is niet jouw schuld dat mama een witte man heeft geneukt.'
Blessing zit naast me op het strand. De lucht koelt af en de zon gaat onder. De toeristen hebben het strand al lang verlaten, maken zich klaar voor het nachtleven.
'Toen mama doodging, voelde ik me fucking leeg vanbinnen. Maar toen ging ik nadenken. Hoe heb jij je al die tijd gevoeld? Wanneer was mama er echt voor jou?'
Komt er één achter. 'Wanneer ga jij begrijpen dat ik niets meer met dat leven van jou en mama te maken heb?'
'Stop een keer met dat praat.'
'Je zoekt me ongevraagd op en je gaat me ook nog eens eisen opleggen?'
'Je bent fucking laf. Dat je hier naartoe bent verhuisd is laf. Ga je problemen een keer aan.'
Ik sta op en klop mijn broek af. 'Jouw problemen zijn niet mijn problemen.'
Vanavond ga ik naar de club. Vanavond zet ik mijn tanden in chocolade. Vanavond kots ik haar met genoegen onder.
Heerlijk verhaal. Zonder overbodige informatie weg te geven weet de lezer (ik in ieder geval) precies wat er speelt. Knap gedaan.
BeantwoordenVerwijderenDe toon van de tekst is doordrongen van minachting voor vrijwel alles en iedereen: vrouwen, toeristen, familie. Alles behalve de verteller zelf. Dat kan op zichzelf interessant zijn, maar hier blijft het erg eendimensionaal. Er is weinig humor, verdieping of reflectie, waardoor het uiteindelijk vermoeiend wordt.
BeantwoordenVerwijderenEr lijkt een onderliggend thema te spelen over de relatie met een zwarte moeder vanuit het perspectief van een mixed-race kind, maar dit wordt nauwelijks uitgewerkt. De verteller is al misogyn aan het begin, nog vóór de dood van zijn moeder, en blijft dat ook tot het einde. Zijn jaloezie op de ‘pure’ zwarte familie suggereert een diepere worsteling met identiteit en afkomst, maar dit blijft grotendeels onbenut.
Zonder die nuance blijft het vooral een eenzijdig portret van een problematische man, waarbij ik me eerder een verveelde therapeut voorstel die louter aantekeningen maakt. De kritische afstand tot de misogynie en het racisme in de tekst is essentieel, zelfs als die slechts subtiel wordt aangebracht. Het gesprek met het zusje biedt daarvoor onvoldoende tegenwicht.
Ik zie onderliggend wel potentie, maar er moet veel veranderen. Hoe dan ook, dit verhaal is te racistisch en fetisherend, en dat ondermijnt de hele tekst.
Per ongeluk als 'Anoniem' gepubliceerd. Bovenstaande kritiek is op mijn naam.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Thomas.
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met je eens dat het gesprek met het zusje nog meer een reflectie op vroeger moet zijn.
Het was echter mijn doel om Nasah racistisch en fetisherend te laten handelen. Dat heeft alles te maken met hoe hij vroeger door zijn moeder behandeld is, enkel omdat hij een gemengde afkomst heeft. Ook vind ik dat zulk gedrag spraakmakend is en de lezer geamuseerd houdt, iets nieuws biedt.
Ik overweeg zijn achtergrond meer in het verhaalt te verweven, maar wilde dat ook matigen omdat hij zich daarvan af heeft gesloten en het afreageert op “iedereen die hij haat”. Ik zie dus in het gesprek met het zusje de enige mogelijkheid.
Zou het zusje misschien specifieker kunnen zijn over Nasah's verleden? Als we meer weten over wat zijn moeder precies heeft gedaan, krijgen we beter inzicht in waarom hij zo handelt. Hoe werd hij uitgesloten of gekwetst? Dit zou helpen om zijn gedrag meer context te geven en hem minder als een eenzijdig karakter te presenteren.
VerwijderenWat betreft het racisme: als je zegt dat het gedrag spraakmakend is en de lezer amuseert of iets nieuws biedt, komt het dan niet te gemakkelijk over als een excuus voor racisme? Ik neem aan dat dat niet je bedoeling is. De vraag die ik heb, is waar de grens ligt tussen het portretteren van racisme en het onbedoeld in stand houden ervan. Dit is een dunne lijn, omdat een verhaal soms dezelfde ideeën kan versterken die het eigenlijk probeert te bekritiseren.
Een familietrauma, zelfs als het te maken heeft met een identiteitskwestie, zou in mijn ogen geen vrijbrief mogen zijn voor racisme. Als je de kritische afstand tot specifiek de uitingen niet doorwerkt, kan de lezer denken dat zijn racisme verklaarbaar of zelfs gerechtvaardigd is. Je moet dan dieper graven en meer kritische afstand creëren. Het zusje zou daarin een belangrijke rol kunnen spelen, maar wellicht kunnen ook collega's of de vrouwen uit de club dienen als reflectiepunten om zijn gedrag te bevragen.
Racisme is slecht, dat valt niet te ontkennen. Maar dit verhaal is niet geschreven vanuit iemand die zich daar bewust van is. Dat hij er niet toe doet, is hem met de paplepel ingegoten. Hij is dan ook blind geworden voor kritiek hierover. Ik vind dat zijn gedrag op zichzelf al bewijs is dat racisme slecht is. Je kan het uiteraard ook verkeerd interpreteren, maar ik wil ook niet te moralistisch worden. Ik ga er deze maand nog over nadenken dit op te sturen naar VVDM, maar ik ga ook een ander verhaal schrijven.
VerwijderenPs: ik heb meer over zijn verleden in de tekst verwerkt.
Wat ik bedoelde met een heerlijk verhaal is vooral de manier waarop het is geschreven. Dat het leven niet altijd mooi en eerlijk is weet ik inmiddels maar al te goed.
BeantwoordenVerwijderenIn het verhaal wordt twee keer gezegd dat een vrouw de man neukt. Is dit per definitie niet altijd andersom? Neuken is penetratie en dat kan alleen als je een piemel hebt, toch?
BeantwoordenVerwijderenIk lees dat hij een bloedhekel heeft aan zijn zusje, het lijkt mij onwaarschijnlijk dat hij snel ophangt omdat hij anders wellicht medelijden met haar krijgt. Ik zou het logischer vinden dat hij snel ophangt omdat hij haar simpelweg niet wil spreken.
Over de seks moet ik je maar geloven, want daar heb ik geen ervaring mee; ik zal het aanpassen.
VerwijderenOver je tweede punt: de hoofdpersonage geef impliciet aan dat Blessing (zusje) een klein prinsesje is, oftewel manipulatief en dat ze altijd krijgt wat ze wil. Als Nasah maar lang genoeg naar haar luistert, krijgt hij door haar “manipulatie” nog medelijden met haar, waarvan Nasah denkt dat zij dat wil.
Ik weet niet hoor, Ineke.
VerwijderenVolgens mij is het een synoniem voor geslachtsgemeenschap en dat kan prima zonder piemel. Dat alleen een man een vrouw kan neuken is, naar mijn mening, echt niet meer van deze tijd.
Dit soort verhaal is niet bepaald waar ik - en een hele hoop anderen - op zitten te wachten. Het is pervers en schrijftechnisch rammelt het van alle kanten. Beschamend.
BeantwoordenVerwijderen