Doorgaan naar hoofdcontent
Over deze websiteOp De Slushpile publiceren schrijvers hun boeken, verhalen en gedichten. De redactie selecteert de beste ingezonden werken. Lezers geven met hartjes en reacties hun mening.Meer informatie

Boek van de week



Nieuw en populair

InfoBeoordeeld door lezers. Aantal hartjes, reacties en de plaatsingsdatum bepalen de volgorde van de lijst. Nieuwe verhalen krijgen de eerste 8 uur een boost voor zichtbaarheid. 💙=Aanrader van de redactie. Korte verhalen en gedichten worden in principe niet door de redactie geselecteerd, iedereen kan plaatsen wat hij wil.

[Wordt opgehaald]


Laatste reacties:




Recent toegevoegd

Uitslag schrijfopdracht - Hondenbezitter

Winnaar schrijfopdracht: Jan Schuuring
Een herkenbare scène, levensecht beschreven. De toehorende ik-figuur, die zich niet van slag laat brengen door de verontwaardigde eigenaar van de gruizige reu en de vrouw die slechts een zwijgend verlengstuk is van haar loopse teef. De vier slotzinnen die de scène breder trekken en de sympathie van de lezer opwekken voor de ik-figuur. We nemen ons voor ooit een wandeling te maken in het Amsterdamse Bos.
Cijfer: 8,5


Overige deelnemers:

Jan Schuuring
Een klein geschreven verhaal waarvan de grenzen ver buiten de woorden liggen. Beeldende taal met wel veel bijvoeglijke naamwoorden. De twee personages kennen elkaar, waarom heeft de ik-figuur het dan in de eerste zin over ‘de vrouw’?
Cijfer: 8

Suzanne Schuijt
Tjokvol details, toch komt de lezer over de nieuwe hond niet meer te weten dan zijn gebreken en formaat. De scène in het asiel is sterk. Een advies: schrijf dit verhaal in de tegenwoordige tijd, dat verkort de afstand tot de lezer.
Cijfer: 7

Ineke
Bas is geen hond, Bas is een instrument en wordt als zodanig behandeld door zijn baas. Bas heeft dit door, is die behandeling zat en neemt wraak. Een geloofwaardige beschrijving van de gedachtegang van een oude hond die eindigt op het juiste moment. Dat juist zijn favoriete dame hem in deze situatie brengt is een wrang detail. Zes keer een zin met ‘En’ beginnen in zo’n kort verhaal is wat veel.
Cijfer: 7,5

Jaap
Hondenbezitters herkennen de popelende Sam, zijn ongeduld, zijn overheersende verlangen, de vervulling ervan. Wij vermoeden dan ook dat de schrijver een hondenbezitter is of was. Extra waardering voor de neologismen onbekendmerkhond en sodetiefus (als dat bij google slechts negen hits oplevert, bestaat het woord niet).
Cijfer: 8

Jan
Twee mensen praten over Charlie, een hond met epilepsie en slechte heupen, en hebben het over de praktische gevolgen ervan: bevuild tapijt, een stevige rekening, niet naar Duitsland op vakantie kunnen gaan, geen verre wandelingen kunnen maken. Charlie is alleen zielig als ze bij de dierenarts wordt achtergelaten. Met de laatste zin neemt de schrijver subtiel wraak op de ongevoelige hondenbezitter. Een zorgvuldig geschreven verhaal over een gesprek waar de lezer in binnen valt. En waar Charlie bij zit.
Cijfer: 7,5

Marge Hassbargen
We zijn tegelijkertijd blij dat Reinier Bobby niet naar het asiel heeft gebracht en boos om de reden waarom hij dat niet heeft gedaan. Toch was het, gezien het voorafgaande, een voor de hand liggende oplossing. Wat gaat Reinier nu doen? Elke dag de lunchpauze opofferen? Met zijn vrouw en dochters praten? We weten het niet, maar om de een of andere reden denken wij dat hij een andere oplossing zal vinden. Een realistisch geschreven verhaal over een hondenbezitter die door zijn eigen inschikkelijkheid in de problemen komt. Een minpuntje is de tangconstructie in de eerste zin.
Cijfer: 7,5

Jan Schuuring
Wij vermoedden waar dit verhaal naar toeging nadat we lazen dat Sun-mi uit Korea kwam, al kan dit voor andere lezers een verrassing zijn. Na lezing hadden we pas door dat de titel dubbelzinnig was bedoeld. Vaardig geschreven met sprekende details. Het onhandige Engels en Nederlands van Sun-mi is ook goed getroffen. We zouden de laatste zin schrappen.
Cijfer: 7,5

Wim van Teeffelen
Een goed geschreven, indringend verhaal dat de lezer echter met te veel vragen achter laat. Zo neemt de ik-figuur in de eerste alinea een oude hond omdat de hond kort na zijn dood ook wel dood zal gaan. In de daaropvolgende alinea’s probeert hij echter de hond te vermoorden, zonder dat de schrijver daar een verklaring voor geeft. Daarnaast is de slotzin onzinnig: een terminale patiënt heeft die keuze niet. Een verhaal dat schitterend had kunnen zijn, dat echter niet is.
Cijfer: 6

Simone de Graaff
Dit is de derde inzending waarin een hond fungeert als ‘matchmaker’. Blijkbaar zijn er veel eenzame schrijvers. Dat de schrijver niets weggeeft van de ontknoping in de laatste alinea is knap. Het gesprek tussen Miko en het meisje verloopt natuurlijk met een realistische spreektaal. We vragen ons wel af hoeveel buurten er zijn als hij dit al een jaar doet, misschien is het beter een kortere periode te vermelden. Laat het meisje vertrekken nadat ze hem het papiertje heeft gegeven, anders denkt de lezer dat ze nog naast hem staat terwijl hij zelfverzekerd grijnst. Ander kritiekpuntje: het is ‘nerveuze’.
Cijfer: 7,5




Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤

Reacties

  1. Dankjewel jury! Nu ik het teruglees, valt het ‘En’ mij ook op. Ik zal nog kritischer moeten lezen voordat ik vol enthousiasme mijn schrijfsels deel…

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En natuurlijk gefeliciteerd Jan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja! Gefeliciteerd Jan! Super!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jan Schuuring14/2/25 14:49

    🙏🏻 Dank jullie wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. De conclusie dat er blijkbaar veel eenzame schrijvers zijn omdat er veel matchmaker verhalen ingestuurd zijn gaat mank. Alsof thriller auteurs moordlustig zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Over het verhaal 'Hondenliefhebbers': ben er wel van bewust dat het eten van honden al jaren niet meer gewoonte is in Zuid-Korea (vanaf vorig jaar zelfs verboden). En daarnaast zijn honden als huisdier ook al jaren heel zichtbaar in het land. Het verhaal schetst een beeld van een vrouw die wel héél onwetend over hondenbezit, wat wel heel ongeloofwaardig is. Ook zijn er bijna geen vrouwen uit Zuid-Korea die naar Nederland komen voor dit soort onevenwichtigr huwelijken. Dit is verre van een reëel beeld van Korea. Zelfs al is deze vrouw zo onwetend, zonder context heeft dit verhaal daarom al heel snel een Westers paternalistisch toontje. Dat is jammer, want het verhaal is rijk in taal en kan ook heel goed zonder het Koreaanse element.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten