Pauline haalt ze bij het overeenkomen van de overnameprijs bepaald het vel niet over de oren, precies zoals vader voorspeld had. Bas regelt via zijn werk een voordelige hypotheek. Ze kopen het huis en de studio. Steun van haar ouders hebben ze niet nodig: ze hebben samen genoeg inkomen om de lasten te dragen.
Ze laten een samenlevingscontract bij de notaris opstellen, waarin ze regelen alle kosten op basis van fifty-fifty te delen, dus ook die van de hypotheek.
“Heb je daar goed over nagedacht, Syl? Zo lang ken je hem nog niet,” zegt vader.
“We zijn ‘a match made in heaven’, pa. Dat weet ik al vanaf die dag in het Amsterdamse Bos.”
Tja, wat kun je daar dan nog tegenin brengen als vader zijnde?
Pauline laat haar huis een maand na haar vervroegde pensionering leeg achter. Alle klanten van de balletschool blijven, evenals de twee leraressen. Alleen voor de lessen die Pauline zelf gaf, zoekt Sylvia ver-vanging. Tot nu toe werkte ze zelf halve dagen in de studio. Met de administratie en alle bijkomende besognes - oudergesprekken, intakes, roosters maken - heeft ze tegenwoordig een werkweek van ten minste veertig uur. Het schoonhouden van de studio doet ze ook zelf. Misschien dat ze daar te zijner tijd iemand voor in dienst kan nemen. Toch beleeft ze het niet als hard werken. Ze vindt het enorm bevredigend haar inkomsten te halen uit haar eigen ‘bedrijf’ en haar passie van kindsbeen af. Bij haar oma hing op het toilet een tegeltje:
‘Wie van zijn hobby zijn werk maakt, hoeft nooit te werken’
Zo gek waren die tegeltjeswijsheden nog niet.
Noortje wordt in het tweede jaar dat ze samenwonen geboren.
Na haar zwangerschapsverlof pakt Sylvia haar werkzaamheden in de studio weer op. Haar ouders en schoonouders vinden het fantastisch op hun kleinkind te passen en hebben daar graag een autoritje voor over.
Vanaf dat Noortje loopt, is ze in de studio bij Sylvia te vinden. Ze scharrelt nieuwsgierig rond en bekijkt zichzelf graag in de grote spiegels, waarbij ze allerlei rare grimassen en capriolen maakt. Belangstelling voor het ballet zelf heeft ze, tot teleurstelling van Sylvia, verrassend genoeg niet.
Zodra Bas aan het eind van de werkdag thuis is, besteedt hij de tijd tot Noortje gaat slapen aan haar. Ook in het weekend is hij veel met haar bezig, behalve als hij moet honkballen uiteraard. Hij kruipt met haar over de grond, laat de poppen praten, maakt puzzeltjes, vertelt verhaaltjes en leest voor. Noortje is gek op haar vader. Ze ontwikkelt zich tot een open kind met een meer dan gemiddelde woordenschat.
Eenmaal op school lopen zowel de medeleerlingen als haar juffen met haar weg.
*Schoolnovelle
Ze laten een samenlevingscontract bij de notaris opstellen, waarin ze regelen alle kosten op basis van fifty-fifty te delen, dus ook die van de hypotheek.
“Heb je daar goed over nagedacht, Syl? Zo lang ken je hem nog niet,” zegt vader.
“We zijn ‘a match made in heaven’, pa. Dat weet ik al vanaf die dag in het Amsterdamse Bos.”
Tja, wat kun je daar dan nog tegenin brengen als vader zijnde?
Pauline laat haar huis een maand na haar vervroegde pensionering leeg achter. Alle klanten van de balletschool blijven, evenals de twee leraressen. Alleen voor de lessen die Pauline zelf gaf, zoekt Sylvia ver-vanging. Tot nu toe werkte ze zelf halve dagen in de studio. Met de administratie en alle bijkomende besognes - oudergesprekken, intakes, roosters maken - heeft ze tegenwoordig een werkweek van ten minste veertig uur. Het schoonhouden van de studio doet ze ook zelf. Misschien dat ze daar te zijner tijd iemand voor in dienst kan nemen. Toch beleeft ze het niet als hard werken. Ze vindt het enorm bevredigend haar inkomsten te halen uit haar eigen ‘bedrijf’ en haar passie van kindsbeen af. Bij haar oma hing op het toilet een tegeltje:
‘Wie van zijn hobby zijn werk maakt, hoeft nooit te werken’
Zo gek waren die tegeltjeswijsheden nog niet.
Noortje wordt in het tweede jaar dat ze samenwonen geboren.
Na haar zwangerschapsverlof pakt Sylvia haar werkzaamheden in de studio weer op. Haar ouders en schoonouders vinden het fantastisch op hun kleinkind te passen en hebben daar graag een autoritje voor over.
Vanaf dat Noortje loopt, is ze in de studio bij Sylvia te vinden. Ze scharrelt nieuwsgierig rond en bekijkt zichzelf graag in de grote spiegels, waarbij ze allerlei rare grimassen en capriolen maakt. Belangstelling voor het ballet zelf heeft ze, tot teleurstelling van Sylvia, verrassend genoeg niet.
Zodra Bas aan het eind van de werkdag thuis is, besteedt hij de tijd tot Noortje gaat slapen aan haar. Ook in het weekend is hij veel met haar bezig, behalve als hij moet honkballen uiteraard. Hij kruipt met haar over de grond, laat de poppen praten, maakt puzzeltjes, vertelt verhaaltjes en leest voor. Noortje is gek op haar vader. Ze ontwikkelt zich tot een open kind met een meer dan gemiddelde woordenschat.
Eenmaal op school lopen zowel de medeleerlingen als haar juffen met haar weg.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
VOLGEND HOOFDSTUK >
Info - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60
Reacties
Een reactie posten