Eerste kerstdag waren Maaike en Marco bij zijn ouders geweest. Ze hadden ontspannen gekeuveld, spelletjes gedaan en heerlijk gegeten.
De dag erna zijn ze bij Maaikes ouders. Daar zijn de gesprekken doorgaans wat dieper qua inhoud. Maaikes vader studeerde filosofie en verdient de kost door socratische gesprekken te leiden bij grote onder-nemingen. Dergelijke gesprekken richten zich op de visie van de onder-nemingen en hun ethische verantwoordelijkheid. Daarnaast biedt hij in zijn praktijk filosofische consults voor particulieren aan. Door gesprekken helpt hij mensen die kampen met existentiële vragen hun eigen antwoorden te vinden. Echte inzichten kunnen alleen van binnenuit komen. Hij geeft geen antwoorden, maar helpt de cliënt door het stellen van de goede vragen het antwoord te vinden. Alle kennis ligt in de mensen zelf opgesloten, maar moet ‘geboren’ worden. Deze manier van werken heet de ‘vroedvrouw-methode’, naar het beroep van de moeder van Socrates.
Maaikes moeder werkt drie dagen per week bij een grote milieubeweging, doet twee dagdelen vrijwilligerswerk in een hospice en besteedt de overgebleven tijd aan het huishouden, tuinieren en lezen.
Er staat een televisie in huis, die vrijwel nooit aan is. Lezen, muziek luiste- ren en discussiëren vormen het dagelijkse avondprogramma.
Maaike is enig kind. Tot de leeftijd waarop ze naar groep één van de basisschool gaat, is haar moeder thuis. Daarna vangen haar opa en oma, de ouders van haar moeder, haar tussen de middag op. Zij wonen in dezelfde straat, dus dat is lekker makkelijk.
Maaike is het hebben van respect voor anderen, waaronder zeer zeker ook de dieren vallen, met de moedermelk ingegeven. Ook respect hebben voor jezelf hoort daarbij. Je hoeft je eigen mening nooit onder stoelen of banken te steken. Je moet die desgevraagd wel altijd met argumenten onderbouwen. Afwijkende meningen vormen een kans je vermeende kennis overboord te gooien of te polijsten. Het helpt je vooruit als je gewezen wordt op hiaten of contradicties in je argumentatie.
Logisch dat Maaike vandaag van haar ouders wil weten hoe zij tegen haar perikelen op school aankijken. Ze heeft het er nog niet eerder over gehad, in de hoop dat een en ander snel opgelost zou zijn. Haar vader en moeder luisteren aandachtig. Vader met opgetrokken wenkbrauwen, moeder met grote ogen en af en toe een hand voor haar mond. Als ze uitgesproken is, valt er een korte stilte.
“Tjonge,” zegt vader, “dat had je je vast anders voorgesteld. Je kunt het nauwelijks bedenken. Het zijn allemaal geschoolde mensen.”
“Kind, wat een ellendige toestand,” zegt moeder, “ga je in beroep tegen die berisping?”
“Ik twijfel. Het is het verhaal van een onderwijzeres die net komt kijken tegen dat van een ervaren schoolhoofd. Zijn collega’s steunen hem. Ze zijn het met hem eens of ze zijn bang voor hem. De uitkomst staat al vast.”
“Gaat het je om de uitkomst?” vraagt vader.
“Hoe bedoel je, pa?”
“Is het niet vooral belangrijk dat je jouw kant van het verhaal vertelt?” Hij kijkt haar strak aan.
Ze is even in gedachten verzonken. “Je hebt gelijk. Ik maak een afspraak. Socrates streed ook voor wat hij waard was tegen beter weten in.”
Het gelach neemt veel van de spanning weg.
*Schoolnovelle
De dag erna zijn ze bij Maaikes ouders. Daar zijn de gesprekken doorgaans wat dieper qua inhoud. Maaikes vader studeerde filosofie en verdient de kost door socratische gesprekken te leiden bij grote onder-nemingen. Dergelijke gesprekken richten zich op de visie van de onder-nemingen en hun ethische verantwoordelijkheid. Daarnaast biedt hij in zijn praktijk filosofische consults voor particulieren aan. Door gesprekken helpt hij mensen die kampen met existentiële vragen hun eigen antwoorden te vinden. Echte inzichten kunnen alleen van binnenuit komen. Hij geeft geen antwoorden, maar helpt de cliënt door het stellen van de goede vragen het antwoord te vinden. Alle kennis ligt in de mensen zelf opgesloten, maar moet ‘geboren’ worden. Deze manier van werken heet de ‘vroedvrouw-methode’, naar het beroep van de moeder van Socrates.
Maaikes moeder werkt drie dagen per week bij een grote milieubeweging, doet twee dagdelen vrijwilligerswerk in een hospice en besteedt de overgebleven tijd aan het huishouden, tuinieren en lezen.
Er staat een televisie in huis, die vrijwel nooit aan is. Lezen, muziek luiste- ren en discussiëren vormen het dagelijkse avondprogramma.
Maaike is enig kind. Tot de leeftijd waarop ze naar groep één van de basisschool gaat, is haar moeder thuis. Daarna vangen haar opa en oma, de ouders van haar moeder, haar tussen de middag op. Zij wonen in dezelfde straat, dus dat is lekker makkelijk.
Maaike is het hebben van respect voor anderen, waaronder zeer zeker ook de dieren vallen, met de moedermelk ingegeven. Ook respect hebben voor jezelf hoort daarbij. Je hoeft je eigen mening nooit onder stoelen of banken te steken. Je moet die desgevraagd wel altijd met argumenten onderbouwen. Afwijkende meningen vormen een kans je vermeende kennis overboord te gooien of te polijsten. Het helpt je vooruit als je gewezen wordt op hiaten of contradicties in je argumentatie.
Logisch dat Maaike vandaag van haar ouders wil weten hoe zij tegen haar perikelen op school aankijken. Ze heeft het er nog niet eerder over gehad, in de hoop dat een en ander snel opgelost zou zijn. Haar vader en moeder luisteren aandachtig. Vader met opgetrokken wenkbrauwen, moeder met grote ogen en af en toe een hand voor haar mond. Als ze uitgesproken is, valt er een korte stilte.
“Tjonge,” zegt vader, “dat had je je vast anders voorgesteld. Je kunt het nauwelijks bedenken. Het zijn allemaal geschoolde mensen.”
“Kind, wat een ellendige toestand,” zegt moeder, “ga je in beroep tegen die berisping?”
“Ik twijfel. Het is het verhaal van een onderwijzeres die net komt kijken tegen dat van een ervaren schoolhoofd. Zijn collega’s steunen hem. Ze zijn het met hem eens of ze zijn bang voor hem. De uitkomst staat al vast.”
“Gaat het je om de uitkomst?” vraagt vader.
“Hoe bedoel je, pa?”
“Is het niet vooral belangrijk dat je jouw kant van het verhaal vertelt?” Hij kijkt haar strak aan.
Ze is even in gedachten verzonken. “Je hebt gelijk. Ik maak een afspraak. Socrates streed ook voor wat hij waard was tegen beter weten in.”
Het gelach neemt veel van de spanning weg.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
VOLGEND HOOFDSTUK >
Info - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60
Reacties
Een reactie posten