Maaike had vanaf groep twee een boezemvriendin: Naomi.
Een donker meisje met zwarte krulletjes. Haar ouders waren in Suriname geboren, Naomi in Amsterdam.
In de jaren van de basisschool trokken Maaike en Naomi veel met elkaar op, in hun havo-tijd waren ze zelfs onafscheidelijk.
*Schoolnovelle
Een donker meisje met zwarte krulletjes. Haar ouders waren in Suriname geboren, Naomi in Amsterdam.
In de jaren van de basisschool trokken Maaike en Naomi veel met elkaar op, in hun havo-tijd waren ze zelfs onafscheidelijk.
De Sinterklaasweken waren een vervelende tijd voor Naomi. Op de basisschool was er nog niets aan de hand. In haar tienerjaren kreeg ze regelmatig kwetsende opmerkingen naar haar hoofd, seksueel getint ook. Zij haalde dan haar schouders op, maar Maaike voelde haar pijn, en kookte van machteloze woede.
Het dieptepunt was op een decemberdag twee jaar geleden.
Naomi is die dag vol zelfvertrouwen. Ze loopt fier rechtop en groet de voorbijgangers met een glimlach. De nieuwe mantel, baret en shawl die ze vandaag draagt, hebben daar alles mee van doen.
Een knaap uit een clubje hangjongeren schreeuwt: “Piet, wil je mijn zak effe vasthouden? Mag je daarna lekker op m’n pepernoten sabbelen.”
“Je kan een trap onder je pepernoten krijgen, zak,” roept Naomi tegen haar gewoonte in terug.
Een gejoel barst los. De schreeuwer stormt op haar af. Twee jongens rennen mee. Ze stompen en trappen. Liggend op de grond bedekt ze haar hoofd met haar armen.
Als het geteisem er genoeg van heeft, zegt een van hen als ze weglopen: “Daar heeft Sinterklaas dit jaar niet veel aan.”
Naomi kan na een minuut of vijf opstaan. Haar neus bloedt en ze mist een stuk voortand. Ze strompelt naar huis. Haar moeder schrikt zich rot. Ze zet haar in de auto en rijdt naar de Eerste Hulppost. Ze heeft een gebroken jukbeen, een lichte hersenschudding, een gekneusde pols en twee gekneusde ribben.
Uiteraard doet ze aangifte. Hoewel de mishandeling op klaarlichte dag plaatsvond, zijn er geen getuigen. Ze horen er nooit meer iets van.
Het dieptepunt was op een decemberdag twee jaar geleden.
Naomi is die dag vol zelfvertrouwen. Ze loopt fier rechtop en groet de voorbijgangers met een glimlach. De nieuwe mantel, baret en shawl die ze vandaag draagt, hebben daar alles mee van doen.
Een knaap uit een clubje hangjongeren schreeuwt: “Piet, wil je mijn zak effe vasthouden? Mag je daarna lekker op m’n pepernoten sabbelen.”
“Je kan een trap onder je pepernoten krijgen, zak,” roept Naomi tegen haar gewoonte in terug.
Een gejoel barst los. De schreeuwer stormt op haar af. Twee jongens rennen mee. Ze stompen en trappen. Liggend op de grond bedekt ze haar hoofd met haar armen.
Als het geteisem er genoeg van heeft, zegt een van hen als ze weglopen: “Daar heeft Sinterklaas dit jaar niet veel aan.”
Naomi kan na een minuut of vijf opstaan. Haar neus bloedt en ze mist een stuk voortand. Ze strompelt naar huis. Haar moeder schrikt zich rot. Ze zet haar in de auto en rijdt naar de Eerste Hulppost. Ze heeft een gebroken jukbeen, een lichte hersenschudding, een gekneusde pols en twee gekneusde ribben.
Uiteraard doet ze aangifte. Hoewel de mishandeling op klaarlichte dag plaatsvond, zijn er geen getuigen. Ze horen er nooit meer iets van.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
VOLGEND HOOFDSTUK >
Info - 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60
Reacties
Een reactie posten