Zelfbedieningsrestaurant - KRASSLANSKY

Het is druk in het zelfbedieningsrestaurant. De kleine veel te dikke man kijkt geregeld en ongeduldig langs de rij of het al opschiet. Het kan zijn dat hij haast heeft om een vergadering bij te wonen, maar waarschijnlijker is het, gezien zijn figuur, dat hij verslaafd is aan eten. Zijn ongezonde rode kleur verraad ergernis en hoge bloeddruk.

Hij heeft het warm. Met korte driftige bewegingen maakt hij zijn stropdas los, pakt het servetje van het dienblad en veegt er zijn voorhoofd mee af.

Voortdurend duwt hij zijn dienblad tijdens het opschuiven tegen dat van een vrouw voor hem. Als ze bij de slaatjes staan draait zij zich om en kijkt hem vernietigend aan. De kleine dikke man glimlacht geforceerd, spreidt zijn mollige hand voor zich uit en bestudeert uitgebreid zijn vingernagels.

Als hij eindelijk bij het warme eten is gearriveerd, bestelt hij twee braadworsten met gebakken aardappelen en zuurkool. Door het zien van de dampende schotel ontspant hij en wordt zijn gezichtsuitdrukking milder.

Nadat Diane bij de kassa heeft afgerekend, kijkt zij rond op zoek naar een zitplaats. Op haar dienblad heeft zij een glas vruchtensap, een mueslibol en een appel. Zij heeft een slank postuur en welgevormde benen. Met elegante pasjes loopt zij naar een vrij tafeltje bij het raam. De bewegingen van haar heupen worden geaccentueerd door haar mee zwaaiende pittige korte rokje.

Terwijl zij een slokje van haar vruchtensap neemt, kijkt zij om zich heen. Aan een tafeltje verderop zit een kleine dikke man met een rood hoofd haar richting uitte staren. Met half open mond kijkt hij naar het uitzicht dat hij heeft op haar benen onder haar tafeltje. Als zij hem aankijkt, slaat hij zijn ogen neer en stopt een gebakken aardappel in zijn mond.

Diane draait haar gezicht naar het raam en kijkt naar buiten. Door de beweging van haar hoofd golft de pracht van haar lange blonde haar als een korenveld in de wind.

Nadat zij haar mueslibol heeft opgegeten, haalt zij een medisch tijdschrift uit haar tas, pakt de appel en zet haar parelwitte tanden in het sappige vruchtvlees.

Bep is een grote zware vrouw met haargroei boven haar lip. Zij is een eigenwijze betweterige lesbienne die bij voorkeur ruime tuinbroeken draagt. Door haar gedrag heeft zij al heel wat teleurstellingen moeten verwerken. Niemand houdt het lang bij haar uit. Zij is gedoemd een eenzaam leven te leiden.

Bep loopt met haar bestelling door het restaurant en ziet de blonde schoonheid zitten. Zonder een moment te aarzelen, gaat zij naar haar toe en zet haar dienblad op het tafeltje.

Verstoord kijkt Diane op. Bep kijkt in twee ogen als bodemloze poelen van het diepste blauw. Van haar stuk gebracht stottert zij: 'Mevrouw heeft u er bezwaar tegen als ik aan uw tafeltje kom zitten?'

De blonde vrouw schudt haar hoofd en gaat verder met lezen. Bep gaat zitten. Met broeierige ogen slaat zij Diane gade terwijl zij automatisch grote stukken rijstevlaai met slagroom in haar mond stopt.

Ook de kleine dikke man is in de ban van Diane. Gebogen over zijn bord eten loert hij langzaam kauwend naar de vrouw.

In gedachten kleedt hij haar uit. Beetje bij beetje. Knoopje voor knoopje. Het hitsige zweet breekt hem uit en hij voelt zijn geslacht zwellen. Als hij bij haar slipje is aangekomen, ziet hij tot zijn ontzetting dat een vrouw bij zijn idool aan het tafeltje gaat zitten. Haar grote lichaam beneemt hem al zijn uitzicht. Zijn seksuele opwinding slaat om in woede. De rode kleur op zijn gezicht wordt paars. Hij schrikt als hij een hevige pijn in zijn borst voelt. Angstig ziet hij de omgeving van zich afdrijven tot er niets meer is. Dan glijdt hij langzaam van zijn stoel.

Opgewonden stemmen doen Diane opkijken uit haar tijdschrift. Zij ziet de kleine dikke man op de grond liggen. Snel gaat zij naar hem toe, legt hem in goede positie en begint te reanimeren.

Zijn hart klopt zwak en hapert. Maar gevoed door zuurstof en de hartmassage veert het leven op.

Als hij zijn ogen opent ziet hij de geloken oogleden van zijn heet verlangen. Hij ruikt de aroma van haar satijnen huid en voelt haar vochtige warme zachte lippen om zijn open mond. Vergeefs probeert hij zijn hand op te heffen om haar te strelen. Even waant hij zich in de zevende hemel dan vervaagd alles in eeuwige duisternis.

Diane ziet dat haar pogingen op niets zijn uitgelopen. Teleurgesteld staat zij op en loopt tussen de zich vergapende omstanders naar buiten.

Als Bep Diane het restaurant uit ziet gaan, gaat zij achter haar aan. Op de parkeerplaats haalt zij haar in. 'Mevrouw, mevrouw,' zegt zij. 'Ik vond het heel moedig wat u deed. U bent een ware heldin.'

Diane schenkt haar een vriendelijke glimlach, stapt in haar auto en rijdt weg.

Bep kijkt haar na. De flits van verliefdheid ebt weg. Als zij naar huis fietst, denkt zij verdrietig aan haar eenzame leven in haar flatje, met als enig gezelschap haar kat Rambo en haar unieke verzameling dildo's.

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤