Melkchocolade
Bij de halte stopte de tram. Een vrouw die was uitgestapt, kwam naar het terrasje waar ik zat. Ze liep alsof ze steeds over iets heen moest stappen en haar opgeheven hoofd draaide traag halve cirkels, zoals een periscoop dat doet. Zij kwam naar mijn tafeltje en ging tegenover mij zitten. Haar gezicht was bleek, zweterig en opgezwollen. Met een wezenloze blik tastte zij mij af, zonder dat zij mij echt leek te zien. Ze pakte een pak shag uit haar tas, waar zij een aansteker en een pakje vloeitjes uit haalde. Met die drie dingen wist zij niet goed raad en deed de attributen steeds van hand naar hand, totdat zij op een helder moment, de aansteker op tafel legde en haar handen vrij had om een sjekkie te draaien. Zij deed het rokertje tussen haar ver naar voren tuitende lippen en stak het aan. Het sjekkie was meer papier dan tabak en bij elke trek, schoof het vuur zeker een centimeter op.
Tanja de barjuffrouw kwam naar buiten en boog zich naar de bleke vrouw. Haar gebruikelijke stuurse gezicht, kreeg een zachte uitdrukking, toen ze aan de vrouw vroeg hoe het met haar ging en of zij koffie wilde. 'Die krijg je van mij,' zei ze.
Even later kwam de barjuffrouw terug. 'Kijk, ik heb er een lekker koekje bij gedaan.'
De bleke vrouw reageerde nauwelijks. Rook kringelde uit haar neusgaten. Zij pakte het koekje dat aan één kant bedekt was met een laagje melkchocolade en begon er van te eten. Toen het op was, kleefde er koekkruimels aan haar onderlip en chocola aan haar bovenlip. Met haar tong die zij royaal uitstak, ruimde zij de resten op, waarna zij het werk verder afmaakte met de mouw van haar jas.
De vrouw pakte de tabak van tafel en begon weer een sjekkie te draaien. Nog voor zij hem opstak kwam er een tram aan. Zij stond op, liep naar de halte en stapte in. Toen de tram wegreed zag ik haar zitten. Ze keek mijn richting uit en zwaaide.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Een verhaal van 341 woorden. Een mooie gelegenheid om er eens met de technische stofkam door te gaan. Ik doe dat in meerdere commentaren omdat de tekst te lang is voor één commentaar.
BeantwoordenVerwijderenBij de halte stopte de tram. Een vrouw die was uitgestapt, kwam naar het terrasje waar ik zat. Ze liep alsof ze steeds over iets heen moest stappen en haar opgeheven hoofd draaide traag halve cirkels, zoals een periscoop dat doet. Zij kwam naar mijn tafeltje en ging tegenover mij zitten.
Personages laten bewegen is niet gemakkelijk. Wat schrijf je wel op en wat niet? Ik denk dat je het hier te uitgebreid doet. Ik zou het zo doen:
De tram stopte bij de halte. Een vrouw die was uitgestapt, liep alsof ze steeds over iets heen moest stappen en haar opgeheven hoofd draaide traag halve cirkels, zoals een periscoop dat doet. Ze ging tegenover mij zitten.
Haar gezicht was bleek, zweterig en opgezwollen. Met een wezenloze blik tastte zij mij af, zonder dat zij mij echt leek te zien.
Wat voegt het woord ‘echt’ toe?
Ze pakte een pak shag uit haar tas, waar zij een aansteker en een pakje vloeitjes uit haalde. Met die drie dingen wist zij niet goed raad en deed de attributen steeds van hand naar hand, totdat zij op een helder moment, de aansteker op tafel legde en haar handen vrij had om een sjekkie te draaien.
De laatste zin is wat onhandig geformuleerd en de plaatsing van de komma’s klopt niet. Mij lijkt dit beter:
Met die drie dingen wist zij niet goed raad, nam ze telkens in een andere hand totdat zij, op een helder moment, de aansteker op tafel legde en haar handen vrij had om een sjekkie te draaien.
Bovendien heeft ze haar handen niet vrij: ze heeft nog steeds een pakje vloeitjes en een pak shag vast.
Zij deed het rokertje tussen haar ver naar voren tuitende lippen en stak het aan. Het sjekkie was meer papier dan tabak en bij elke trek, schoof het vuur zeker een centimeter op.
BeantwoordenVerwijderenDe komma in de laatste zin is overbodig.
Tanja de barjuffrouw kwam naar buiten en boog zich naar de bleke vrouw.
Dat de vrouw bleek is kun je beter eerder benoemen, bijvoorbeeld in de tweede zin: Een bleke vrouw die was uitgestapt (…).
Haar gebruikelijke stuurse gezicht, kreeg een zachte uitdrukking, toen ze aan de vrouw vroeg hoe het met haar ging en of zij koffie wilde.
Haar gebruikelijke stuurse gezicht? De ik-figuur kent de vrouw een paar minuten, kan dit dus niet weten. Beter is: Haar stuurse gezicht. Daarnaast strooi je hier met komma’s die niet nodig zijn. Weglaten.
'Die krijg je van mij,' zei ze.
Dit is goed: de barjuffrouw tutoyeert de bleke vrouw, wat suggereert dat ze elkaar kennen.
Even later kwam de barjuffrouw terug. 'Kijk, ik heb er een lekker koekje bij gedaan.'
De bleke vrouw reageerde nauwelijks. Rook kringelde uit haar neusgaten. Zij pakte het koekje dat aan één kant bedekt was met een laagje melkchocolade en begon er van te eten.
Hier kun je beter komma’s gebruiken omdat er sprake is van een bijzin: Zij pakte het koekje, dat aan één kant bedekt was met een laagje melkchocolade, en begon er van te eten.
Toen het op was, kleefde er koekkruimels aan haar onderlip en chocola aan haar bovenlip.
kleefde = kleefden
Met haar tong die zij royaal uitstak, ruimde zij de resten op, waarna zij het werk verder afmaakte met de mouw van haar jas.
Weer kommamoeilijkheden en een overbodig woord. Beter is: Met haar tong, die zij royaal uitstak, ruimde zij de resten op waarna zij het werk afmaakte met de mouw van haar jas.
Waarom moest zij het werk afmaken? Ze heeft toch met haar tong de resten opgeruimd? Bovendien komt de jas uit de lucht vallen. De lezer weet tot dit moment niet dat zij een jas aan heeft.
De vrouw pakte de tabak van tafel en begon weer een sjekkie te draaien. Nog voor zij hem opstak kwam er een tram aan.
Hem = het
Zij stond op, liep naar de halte en stapte in. Toen de tram wegreed zag ik haar zitten. Ze keek mijn richting uit en zwaaide.
‘Ze keek mijn richting uit’ vind ik zwak. Beter is: Ze keek naar mij.
Ik heb getwijfeld of ik je zeer korte verhaal zo streng moest becommentariëren. Dat ik het toch heb gedaan, komt doordat ik het – ondanks mijn technische aanmerkingen – een sterke scène vind. Je geeft de lezer net genoeg informatie om hem nieuwsgierig te maken en na lezing achter te laten met de vraag: wie is die vrouw? Knap. Nog een slotadvies: ik denk dat dit verhaal beter werkt als je het in de tegenwoordige tijd schrijft.
(gebruikelijke stuurse gezicht) Het woord - gebruikelijke - maakt het aannemelijk dat de ik figuur er vaker komt.
BeantwoordenVerwijderenMensen die in de war zijn, maken soms ongecontroleerde bewegingen en herhalen gewoonten,
vandaar het extra afvegen van de mond. Hiermee leg ik meer nadruk op het tragische beeld van de vrouw.
Het speelt zich buiten af, dus is het aannemelijk dat er dan jassen worden gedragen.
Albert. bedankt voor je commentaar. Er zijn zeker nog punten die mijn aandacht krijgen. Krass.
Je leert al meer om beeldend te schrijven, je bent er bijna. “Wezenloze blik”, “Haar gebruikelijke stuurse gezicht” horen niet bij beeldend schrijven. Ik zou niet met “zij” maar met “ze” schrijven, we leven nu eenmaal in de éénentwintigste eeuw, maar dat is volledig je eigen keuze natuurlijk. “Zij” is ook correct. Verder heeft het verhaal geen spanningsboog, geen levensles en ook geen emotie en de manier waarop je de bewegingen van die vrouw omschrijft, dringen niet echt tot me door.
BeantwoordenVerwijderenHet is dat het verhaal tamelijk kort is, maar anders zou dit niet interessant genoeg zijn om de aandacht van lezers vast te houden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
ik mis een plot, een spanningsboog. het leest nu als een stukje uit een dagboek
BeantwoordenVerwijderenMee eens, het leest als een fragment niet als een verhaal.
Verwijderen