Toen ik net met schrijven was begonnen, wemelden mijn verhalen van de witregels. Om de een of andere reden vond ik dat mijn verhalen daardoor overzichtelijker, makkelijker leesbaar werden. Langzamerhand – net als een van mijn personages denk ik niet snel maar wel lang – kwam ik tot inkeer. Door links en rechts met witregels te strooien, doorbrak ik scènes, dialogen, thema’s en redeneringen. Ik had mijn verhalen slechter leesbaar gemaakt. Sindsdien gebruik ik alleen witregels bij grote overgangen. Voorbeelden van dat soort overgangen zijn een andere locatie, de introductie van een nieuwe personage, het einde van een gesprek. Andere grote overgangen zijn die tussen het begin, het middendeel en het einde van een verhaal. Dit geldt eigenlijk alleen voor gedrukte teksten. Teksten op internet hebben vaak (veel) meer witregels, omdat mensen minder goed vanaf een beeldscherm kunnen lezen.
Ook een schrijftip inleveren? Stuur hem op naar De Slushpile!
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten