Er zijn verschillende vertelperspectieven, van het ik-perspectief tot de alwetende verteller. Het vertelperspectief heeft invloed op de leeservaring van de lezer en op de informatie die de schrijver aan de lezer geeft. Zo is er in alle Hercule Poirot boeken van Agatha Christie een ik-perspectief. Echter, de verteller is niet Poirot doch zijn goede vriend Captain Arthur Hastings. Dat heeft grote gevolgen. De lezer komt er pas achter wat Poirot denkt als die dat aan Hastings vertelt of als Hastings daar zelf achter komt. Helaas is Hastings niet al te slim, dus blijft de lezer veelal in het ongewisse. Een slimme keuze van mevrouw Christie door met het vertelperspectief een rookgordijn op te werpen. Realiseer je dus bij de keuze van het vertelperspectief welke gevolgen die keuze heeft, welke mogelijkheden en beperkingen dat met zich meebrengt. Ook belangrijk: als je in een verhaal wisselt tussen verschillende perspectieven, bijvoorbeeld tussen twee vertellers, zorg er dan wel voor dat de lezer weet wie er aan het woord is.
Ook een schrijftip inleveren? Stuur hem op naar De Slushpile!
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten