De apparatuur die door oom Adelbert werd gebruikt om videobeelden van de camera’s in de slaapkamers op te slaan, wordt nu gebruikt voor het opslaan van beelden van de beveiligingscamera’s die we hebben geplaatst. Op advies van Sophie heb ik ook een alarm op het hek laten plaatsen. Dat alarm gaat nu af.
‘Ik ga wel,’ zegt Inès, terwijl ze haar schort afdoet.
Terwijl ik nog bedenk of dat verstandig is, loopt ze al naar buiten. Twee mannen hebben een zwarte auto buiten het hek geparkeerd en zijn door de voetgangerspoort naar binnen gegaan. Inès loopt ze tegemoet. Op het beeldscherm hierbinnen zie ik de camerabeelden. Ik vertrouw het niet. Zijn het gendarmes? Of zijn het criminelen? Een van de mannen haalt een foto uit de binnenzak van zijn jasje, en laat die aan Inès zien. Ik zie dat Inès haar hoofd schudt. Dan zie ik dat de andere man een wapen tevoorschijn haalt. Inès deinst achteruit. Ik zie dat het een pistool is. Ik bel het alarmnummer van de politie en meld dat er een overval op mijn woning wordt gepleegd. Snel vul ik twee grote glazen met de Orangina die Inès in een kan had klaarstaan. Dan loop ik naar buiten, en zie dat de man zijn pistool weer heeft opgeborgen. Op de tafel bij het zwembad zet ik de glazen neer.
‘Ga zitten,’ zegt de man die Inès met zijn pistool bedreigde.
Inès en ik gaan zitten. De mannen gaan ook zitten en ik schuif de glazen naar hen toe.
‘Het is al warm,’ zeg ik, ‘jullie zullen wel dorst hebben.’
Terwijl de ene man de foto tevoorschijn haalt, heeft de ander zijn glas in één teug leeggedronken.
‘We zoeken deze vrouw,’ zegt de man. Hij laat een foto van Judith zien, en drinkt ook zijn glas leeg.
Inès zit stil, ze zegt niets en kijkt me niet aan. Ik blijf doen alsof ik dit een normaal bezoek vind.
‘Judith is naar Franse les,’ zeg ik. ‘Ze zal zo wel worden teruggebracht.’
‘Goed, dan wachten we hier. Jullie blijven zitten tot ze er is.’
Ik weet niet hoe snel het spul werkt dat ik in hun limonade heb gedaan, maar al snel zie ik de man met het pistool wegdommelen. Ik verwacht ieder moment een sirene te horen, maar dan zie ik beweging bij het hek. De gendarmerie heeft ervoor gekozen om de overvallers te verrassen. Ik heb bewust de stoelen vrijgelaten, die met de rug naar het hek staan. Twee gendarmes in uniform komen door het voetgangershek. Ze kijken me vragend aan. Ik knik richting de twee mannen die aan tafel zitten. De agenten komen met getrokken pistool naar onze tafel toe. De gewapende overvaller kijkt verbaasd om, maar reageert verder niet. De andere overvaller schrikt wakker, maar doet dan zijn ogen weer dicht.
‘Hij is gewapend,’ zeg ik tegen de agenten, terwijl ik de man aanwijs.
Het blijkt dat beide mannen een pistool en een stiletto bij zich hebben. Het kost de agenten geen enkele moeite om ze te ontwapenen. Tijdens het fouilleren vinden ze de foto van Judith.
‘Het zijn mensensmokkelaars,’ zeg ik.
Wat is er met ze aan de hand?
‘Ze waren helder toen ze binnenkwamen, maar daarna zakten ze weg. Ze zullen drugs hebben gebruikt?’
Handboeien lijken overbodig, maar worden toch omgedaan en ze lopen gewillig mee naar de politieauto. Ik loop achter ze aan, terwijl Inès naar binnengaat.
‘U hoort nog van ons,’ zegt een agent. ‘Ik neem aan dat iemand van de recherche contact opneemt voor verdere afhandeling.’
Ik bedank de gendarmes en loop naar binnen.
‘Wat heb je in de Orangina gedaan,’ vraagt Inès, die verder niet onder de indruk lijkt te zijn van wat haar is overkomen.’
‘De medicijnen die tante Yvonne altijd bij het ontbijt moest innemen.’
‘Kun je nagaan wat een rommel dat was die Laurent haar voorschreef.’
‘Klopt, maar deze mannen heb ik wel tien keer zoveel gegeven.’
Voordat de recherche komt, wil ik dit met Sophie afstemmen.
Rechercheur Garnier vraagt of ik naar het bureau kan komen om een verklaring af te leggen, maar daar voel ik niet veel voor.
‘Kunt u niet hiernaartoe komen? Dit is tenslotte de plek waar het misdrijf heeft plaatsgevonden.’
Ik geef mijn adres en krijg de indruk dat de rechercheur best het bureau wil verlaten.
‘Over een halfuur ben ik bij u,’ zegt hij. ‘Schikt dat?’
Het hek heb ik opengezet, en ik gebaar dat hij kan doorrijden tot aan de garages.
Ik stel voor dat Sophie er ook bij komt zitten, en daar heeft hij geen bezwaar tegen. Hij schudt Sophie de hand en stelt zich voor als Émile Garnier.
‘Het gaat volgens u om mensensmokkel?’ vraagt hij.
Ik laat een foto van Judith zien, en zeg: ‘Dit meisje was, voor het overlijden van mijn oom Adelbert Kroon, bij hem in dienst.’
‘Dat meisje werkt hier niet meer?’
‘Nee,’ zegt Sophie. ‘Ze is onder valse voorwendselen naar Frankrijk gebracht; ze is nu op een veilige plaats, in afwachting van haar terugkeer naar Vietnam.’
‘Waar is ze?’ vraagt de politieman, ‘we moeten haar spreken.’
‘Dat zal niet gaan,’ antwoordt Sophie, ‘daarmee brengen we de veiligheid van haar in gevaar.’
‘Hoezo? De gendarmerie mag niet weten waar ze is?’
‘Inderdaad, dat is beter zo. Ik kan wel een telefoonnummer geven, dan kunt u de bevestiging krijgen dat ze veilig is.’
Rechercheur Émile Garnier zucht en zegt: ‘Oké dan, ik bel, en dan zien we wel weer verder.’
‘Oh, ben jij het,’ zegt de rechercheur als hij hoort wie hij aan de lijn krijgt.
We hebben gekozen, om Sophie garant te laten staan voor het verblijf van Judith in Frankrijk, terwijl ik alle kosten betaal. Ik wil zelf zo min mogelijk te maken hebben met de gendarmes.
‘Daar zit ze goed,’ bevestigt de rechercheur, die vrouw doet goed werk. De overvallers zijn aangeklaagd in verband met de gewapende overval op u. Ze hebben bekend, maar ze zeggen dat ze geen drugs hebben gebruikt. Is hen hier iets toegediend?’
Ik heb met Sophie overlegd dat het geen kwaad kan om dat toe te geven. Iemand drogeren is niet toegestaan, maar het is een proportioneel middel om in te zetten tegen een gewapende overvaller.
‘In een glas Orangina,’ noteert de rechercheur lachend.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten