Het is weer woensdag en tijd voor een LiteraPraat.
De vraag van deze week is: Wat vind je het moeilijkste aan het schrijverschap? Tegen welke problemen ben je in het verleden opgelopen en hoe heb je die overwonnen? Met welk probleem worstel je momenteel?
Vanzelfsprekend mag je anoniem reageren, maar het hoeft niet.
Ik zal zelf beginnen:
Het moeilijkste van het schrijverschap vind ik als ik ongemotiveerde weigeringen ontvang van uitgevers en/of literaire tijdschriften. Soms reageren ze zelfs helemaal niet. Je stuurt potverdorie je beste werk naar ze toe waar je een tijd lang met hart en ziel op hebt gezwoegd en dan krijg je een ijskoud onpersoonlijk mailtje terug zonder dat duidelijk is wie je werk gelezen heeft, waar diegene staat op de literaire ladder en waarom het niet in goede aarde viel. En het aller-aller-ergste vind ik om vervolgens te lezen welke prutteksten ze wél publiceren. Ik heb dan het gevoel dat ik tegen een ondoordringbare muur oploop.
Nou, dat was even mijn frustratie.
Hoe zit dat met jou? Waar loop jij tegenaan?
Illustratie: Bing Image Creator
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Het moeilijkste vind ik een verhaal af te maken. Als iemand daar een tip voor heeft. Beginnen lukt wel, maar hoe eindig je?
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ik je vraag niet begrijp. Waarom vind je het moeilijk een verhaal af te maken? Vind je het moeilijk een slot te bedenken of blijf je eindeloos sleutelen?
VerwijderenDe frustratie van schrijvers met uitgevers is bekend. Er blijft heel veel prachtig schrijfwerk onuitgegeven en ik denk niet dat je de uitgevers daarvan altijd de schuld kunt geven. Een schrijver vraagt aan een uitgever om een ondernemersrisico te nemen, hoge kosten te maken in de hoop dat allemaal terug te verdienen (met wat winst) door verkoop van boeken. En daar zit het echte probleem: het Nederlands taalgebied is te klein voor heel veel uitgaven (oftewel: er zijn gewoon te weinig lezers). Voor veel schrijvers zou het aan te raden zijn om het schrijven als een hobby te zien, die geld mag kosten. Ook zelf uitgeven kost geld, maar als je kiest voor printing on demand (tegenwooridg kwalitatief even goed als off-set drukken), kun je de kosten nog enigszins in de hand houden. En dan zijn er toch nog lezers voor je werk, misschien niet de duizenden, tienduizenden, waarop je hoopt als schrijver, maar toch nog een aantal.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het lastig om mijn verhalen te laten lezen door vrienden/familie/bekenden. Het voelt dan alsof je in je blote kont staat! Ik schrijf voornamelijk verhalen met een tintje suspense/horror en dan maak ik me toch wel eens zorgen of mensen zich niet afvragen of ik geestelijk wel in orde ben, haha.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nog steeds moed aan het verzamelen om hier mijn eerste verhaal te publiceren :-)
Oooh ja, dat herken ik helemaal, heb ik ook. Ik plaats alles onder een pseudoniem, dat maakt de drempel al een stuk lager.
VerwijderenDit vind ik heel herkenbaar. Ik had bedacht dat mijn partner elke dag een hoofdstuk van mijn manuscript aan me zou voorlezen zodat ze me kritisch kon bevragen en ik kon horen waar dingen mis gaan. Maar ik schaam me vreselijk als ik ernaar luister. Vooral bij delen die wat autobiografisch zijn ga ik door een hel. Van kritische vragen is het nog niet gekomen en als ze een avond geen zin heeft in deze kwelling dan voel ik me diep beledigd.
VerwijderenIk ben trouwens erg benieuwd naar je werk, wees dapper!
❤️
VerwijderenMijn schrijversleed zijn de verhalen die ik heb geschreven. Ik vermoed dat iedere schrijver hoopt dat het verhaal waaraan hij werkt, het beste verhaal zal worden dat hij ooit heeft geschreven. Die hoop heb ik niet meer. Tijdens het schrijven staan de geschreven verhalen achter mijn stoel, drukken hun woorden in mijn nek, dempen iedere verwachting dat de tekst waaraan ik bezig ben even goed kan worden. Ik heb jaren gekend waarin ik niets heb geschreven, vanwege die verhalen. Mijn schrijfgeschiedenis werpt een schaduw over al mijn teksten.
BeantwoordenVerwijderen❤️
VerwijderenDit komt waarschijnlijk omdat je echt goed schrijft en er dan niet zoveel meer te verbeteren valt. Omarm je verhalen alsof het je kinderen zijn. Een beetje rivaliteit is er altijd, maar een beste bestaat niet.
VerwijderenJe drukt het prachtig uit. Je zou hier een mooi verhaal over kunnen schrijven.
VerwijderenBij mij is het precies andersom. Ik word blij als ik schrijf.
BeantwoordenVerwijderenBij mij ook. Ik vergeet altijd wat ik heb geschreven, dus de verhalen wegen niet op mij en elke nieuwe verhaal is 'het beste wat ik ooit geschreven heb'. Heerlijk!
Verwijderen