Heb jij afgelopen week nog een mooie zin gelezen?
Zelf noteer ik altijd mooie zinnen in een boekje. Of althans, dat neem ik me altijd voor, het daadwerkelijk doen is nog een tweede en het boeje ligt ongebruikt op tafel.
Anyway, de onderstaande zin komt (natuurlijk) uit Oorlog en Vrede (bladzijde 1118) en heeft me erg geraakt:
In zijn gevangenschap, in de barak, had Pierre de ervaring opgedaan, niet met zijn verstand, maar met zijn gehele wezen en leven, dat de mens voor geluk is geschapen, dat het geluk in hemzelf gelegen is, in de bevrediging der natuurlijke, menselijke behoeften, en dat alle ongeluk niet het gevolg is van gebrek, maar van overvloed; doch thans, tijdens deze laatste drie weken van de mars, werd hem een nieuwe, troostrijke waarheid geopenbaard: hij leerde inzien, dat er niets ter wereld is waarvoor men beducht hoeft te zijn.
Twee zinnen later zegt Tolstoj nog dit, dat wil ik jullie ook niet onthouden:
Hij deed de ervaring op, dat het lijden en de vrijheid hun grens hebben en dat deze grens zeer nabij is; dat de mens die lijdt omdat in zijn bed van rozebladeren één blaadje omgekruld is, evenzeer lijdt als Pierre thans leed, nu hij op de kale, vochtige grond moest slapen en aan de ene kant verkleumde wanneer hij zijn andere zij wilde warmen; dat wanneer hij vroeger zijn nauwe dansschoenen aantrok, hij evenzeer leed als thans, nu hij barrevoets ging (zijn schoeisel was reeds lang versleten) en zijn voeten met korsten en wonden waren overdekt.
Mooi he?
De illustratie komt uit het boek Logicomix van Doxiadis en Papadimitiou, dat ik ook aan het lezen ben. Ook die heeft me wel getroffen. Blijkbaar is dit een scene uit een toneelstuk van Hendrik Ibsen (Ghosts). De figuur rechts is een jonge Bertrand Russell.
Welke zinnen ben jij tegengekomen?
-- Maarten
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Een stukje bos, ter grootte van een krant.....
BeantwoordenVerwijderenUit De Dapperstraat van J.C. Bloem, een van de weinige gedichten die ik uit mijn hoofd ken. Mijn favoriete zin uit dat gedicht is:
VerwijderenDe wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Het kan zijn dat overgave aan geluk het accepteren van een nederlaag was, maar het was een nederlaag die beter was dan vele overwinningen. 💘
BeantwoordenVerwijderenVan wie is dit?
VerwijderenDie vraag is te mooi om met een antwoord te verknoeien. (Harry Mulisch)
BeantwoordenVerwijderenJa mooi Nathan
VerwijderenDe mensen uit Rain Valley waren doordouwers, bereid en in staat om te wonen op een plek waar het meer dan tweehonderd dagen per jaar regende en waar de zon behandeld werd als een rijke oom die slechts zelden op bezoek kwam.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige vergelijking!
VerwijderenIn het vettige raam stond de donkere novemberavond. Harry Mulish
BeantwoordenVerwijderenWaw die is sterk.
VerwijderenUit De idioot in het bad van M. Vasalis:
BeantwoordenVerwijderenEn elke keer, dat hij uit 't bad gehaald wordt,
en stevig met een handdoek drooggewreven
en in zijn stijve, harde kleren wordt gesjord
stribbelt hij tegen en dan huilt hij even.