De biecht - Krasslansky

Jakob gaat na lang wikken en wegen naar de kerk om te biechten, want de druk van zijn zonden kan hij niet langer verdragen. Hij belt aan bij de pastorie. De kerkmeid doet open. Het is een grote bazige vrouw die in de pastorie de scepter zwaait en het clubje hengstige paters uitstekend in bedwang houdt. Als Jakob zegt dat hij wil biechten, slaakt zij een diepe zucht en gaat op zoek naar een geestelijke. Even later komt een tevreden uitziende, bolronde Jezuïet van middelbare leeftijd naar de deur en zegt: 'U wilt biechten? Dat vind ik best, maar dan moet u wel met een goed verhaal komen, anders begin ik er niet aan.'

Jakob kijkt de Jezuïet in zijn vragende ogen en zegt: 'Ik kan de zondelast niet meer verdragen, ik loop er al dagen mee rond.'

De geestelijke legt zijn hand op Jakobs schouder en zegt: 'Voor de dag er mee.'

Jakobs hoofd wordt rood en hij perst de hoge woorden eruit: 'Ik ben bij een sekswerker geweest!'

Het gezicht van de Jezuïet klaart op: 'Kom binnen, kom binnen.'

Samen strijken zij in de biechtstoel neer. 'En vertel eens,' zegt de geestelijke met een lichte trilling in zijn stem, 'Hoe was het?'

Met benepen stem spreekt Jakob in het donkere luikje van het tussenschot. Hij vertelt hoe hij strijd heeft geleverd, maar dat zijn verlangens te sterk waren geweest.

De Jezuïet wordt onrustig, met ongeduld in zijn stem zegt hij: 'Je moet mij alles van A tot Z vertellen. Ik moet elk detail weten, anders kan ik je de absolutie niet geven.'

Hortend en stotend vertelt Jakob zijn verhaal. De geestelijke raakt opgewonden en streelt onder zijn pij zijn jonge Jezuïet. Als Jakob de biecht heeft gedaan, hoort hij gesteun en gestommel achter het schot waarna het stil wordt… Jakob zegt dat hij alles heeft gebiecht. 'Ja, ja', zegt de priester, 'het is goed zo.' Hij geeft Jakob de absolutie en verlaat haastig de biechtstoel.

Jakob gaat in een kerkbank zitten om berouwvol de penitentie te doen, waarna hij vol goede voornemens naar huis fiets, waar hij aan zijn vrouw al zijn zonden opbiecht.

Na zijn ontboezemingen kijkt hij haar angstig aan, maar er gebeurt niets. Integendeel. Zijn vrouw lacht hem vriendelijk toe en vraagt of hij koffie wil met een slagroompunt. Dit had hij absoluut niet verwacht, maar dat komt omdat Jakob niet weet dat zijn vrouw een verhouding heeft met Sam, een stevige Surinamer uit de binnenstad

Zes maanden later

Het regent. Janet kijkt door het raam de verlaten straat in, ze is chagrijnig omdat er met dit weer niets valt te verdienen. Vandaag heeft zij nog niet één klant gehad. Ze loopt op haar naaldhakken naar het dressoir om een sigaret te pakken en kijkt naar het pakket op de grond dat vanmorgen met de post is gekomen. Er zit het gewaad in van een non. Janet heeft het door een kleermaker in Tilburg laten maken. Omdat het door de crisis niet zo goed gaat in de business, moest zij haar grenzen verleggen en een gat in de markt zien te vinden. Janet maakt het pakket open, voelt de zachte zwarte stof en trekt het aan. Ze neemt plaats op de pluche stoel achter het raam, benieuwd of haar nieuwe outfit succes zal hebben.

Het is alweer een half jaar geleden dat Jakob heeft gebiecht. Hij heeft zich in die tijd keurig gedragen en kan met opgeheven hoofd zondags de heilige mis bijwonen. Maar de laatste tijd is hij weer vervuld met zondige verlangens. Jakob vecht ertegen door op momenten van hevige verzoeking te denken aan akelige dingen, zoals enge ziekten, ernstige ongelukken, kerkhoven en martelwerktuigen. Maar de drang wordt zo hevig dat hij er niet meer tegen opgewassen is. Op een miezerige donderdagmiddag gooit hij de handdoek in de ring en gaat naar de hoerenbuurt. Met zijn fiets aan de hand loopt hij urenlang straat in straat uit en verlustigt zich op de schaars geklede dames achter de ramen. Als hij de zoveelste straat in loopt en door een raam naar binnen kijkt, weet hij niet wat hij ziet. Een sekswerker in nonnenkleding. Jakob wordt nog heter dan hij al was, maar het schrikt hem ook af. Een heilige hoer, mooier kan het niet, maar de zonde zal des te groter zijn… Nadat hij minutenlang, leunend op het stuur van zijn fiets met open mond naar haar heeft staan staren, loopt hij door. Na tien meter vertraagt hij zijn pas, staat stil en keert terug. Als hij weer bij de non naar binnen kijkt, staat de vrouw op en opent de deur. Ze kijkt hem agressief aan en zegt luid: 'Zeg luister eens, ik ben geen kerstboom. Je komt binnen of je dondert bij mijn raam vandaan.'

Haar schelle stem en de rauwe woorden gaan als een schok door hem heen. Zo een geluid uit zo een geheiligde aanblik doet hem duizelen. Hij moet naar haar toe, niets kan hem tegen houden. De zware zonde die hij gaat bedrijven zal zoet zijn als honing en erna zo pijnlijk als gloeiend staal, maar aan dat laatste denkt hij niet meer. Hij zet zijn fiets tegen de pui en gaat bij haar naar binnen.

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤