Zure haring. Kwijlende monden.
Week bleek vlees tussen kiezen.
Tandenstokers en brokken.
Herkauwen bij de televisie.
Beter is een tandeloze mond.
Mosterd na de maaltijd.
Met je neus tegen je kin.
Blijf volharden in die zwarte spelonk.
Voor de tandarts ben je uitschot.
Niks meer te trekken, of te boren.
Kunstgebitten klepperen.
Treinen razen voort.
De dentist kijkt naar buiten.
Een reiger op een poot schiet voorbij.
Boeren vee staat in de wei.
Paardenvijgen her en der verspreidt
Krioelende vogels om de lekkernij.
Geef mij liever zacht gebakken lever,
Berliner art met uien en een spiegelei.
En nog een stukje paardenworst, geurend
naar antibiotica uit de manege.
Giechelende meiden op dampende knollen,
draven over uitgerolde rolmopsen.
De directeur van het abattoir stelt hen gerust.
Zijn paardenhoofd gloeit van medeleven.
Verlossend gehinnik en paardenzweet.
Als je het bovenstaande niet kan waarderen
begrijp ik dat. Ik heb dat ook, maar het moet eruit.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten