Reactie van de schrijver
Aan mijn hoofdpersoon, (Lieve GJ)
Ik heb je brief gelezen – meer dan eens. Je woorden, scherp en onverbiddelijk, hebben mij diep geraakt. Je beschuldigt mij van lafheid, van oppervlakkigheid, van zelfgenoegzaamheid. En hoewel ik in eerste instantie geneigd was om in de verdediging te schieten, heb ik ervoor gekozen om stil te blijven, naar je te luisteren.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat je gelijk hebt, niet in alles, maar wel in veel.
Ik creëerde je, kneedde je, schonk je leven. Je ademde, bewoog en koos voor de vrijheid. Tot het moment kwam, waarop ik je beteugelde. Niet omdat ik je niet zag of niet begreep, maar omdat ik bang was. Bang dat je me zou ontglippen, dat ik je niet langer zou kunnen beheersen als ik al je kanten toonde. Ik koos de veilige weg: een herkenbaar personage, een vijand die zwart genoeg was om de schijnwerpers op jou te richten. Het spijt me.
Je beschuldigt me van lafheid, en misschien was ik inderdaad laf. Maar dat is niet het hele verhaal. Soms was het ook onwetendheid. Schrijven is een intieme daad, maar het is ook een worsteling. Misschien voelde ik me niet sterk genoeg om jouw scherpe kanten te verkennen, om je conflicten, je donkere hoeken, je complexe verlangens echt op papier te zetten. Wat als ik faalde? Wat als ik jou tekortdeed, zoals ik nu blijkbaar alsnog heb gedaan?
Je spreekt over de oppervlakkigheid waarmee ik je worstelingen heb weergegeven. Dat komt hard aan, omdat ik weet hoeveel tranen ik om je heb gelaten. Die tranen waren geen krokodillentranen, maar ze waren oprecht. Toch begrijp ik nu dat ze niet genoeg waren. Mijn emoties hadden niet alleen mijn hart moeten raken, maar ook mijn pen. Misschien heb ik je niet hard genoeg laten vechten, niet genoeg laten struikelen en weer laten opstaan. Ik koos voor eenvoud, omdat ik dacht dat het je verhaal sterker zou maken.
Wat je zegt over je tegenspeler raakt me ook. Je hebt gelijk: jouw vijand was te vlak. Geen waardige tegenstander. Misschien durfde ik het niet aan om hem een man van vlees en bloed te laten zijn, uit angst dat hij jou zou verzwakken. Ik maakte van hem een karikatuur. Maar ik zie nu dat juist een genuanceerde tegenstander jou meer diepte en kracht had kunnen geven.
En ja, ik ben zelfgenoegzaam geweest. De recensies, de sterren, het applaus – ze strelen mijn schrijvershart op een manier die moeilijk te weerstaan is. Misschien ben ik daar te veel in opgegaan, waardoor ik jou, mijn eigen creatie, uit het oog verloor. Maar begrijp ook, het is moeilijk om een evenwicht te vinden tussen wat een publiek wil en wat een verhaal nodig heeft. Ik zie nu dat ik het verkeerde publiek heb gediend. Ze laten zich liever vermaken dan dat ze bereid zijn om ongemak te voelen.
Je vraagt me om moed. Je wilt dat ik je zie zoals je bent, in al je complexiteit, met al je licht en schaduw. Maar weet je, die moed, die kracht gaf jij me juist.. Jij daagde me uit, inspireerde me, dreef me soms tot wanhoop, maar jij was mijn inspiratiebron. Zonder jou had ik als schrijver niet bestaan.
De waarheid is dat jij mij gevormd hebt, net zoals ik jou heb gecreëerd. Het proces van schrijven is geen eenrichtingsverkeer. Jij hebt mij net zo goed geconfronteerd met mijn eigen zwaktes, mijn onzekerheden, mijn blinde vlekken.
Je brief voelt als een spiegel waarin ik mezelf zie, met alle tekortkomingen die ik liever had genegeerd. En het is voor mij confronterend in deze spiegel te kijken.
Het boek ligt in de winkel, dat klopt. Jij bent voor altijd gevangen in die bladzijden, dat kan ik niet veranderen. Maar één ding staat vast: je hebt mij veranderd. Jouw verhaal, jouw pijn, jouw scherpe woorden zal ik me blijven herinneren Ik zal mijn toekomstige personages niet tot marionetten maken, hoe verleidelijk dat ook is. Ik zal ze laten zien met hun scherpe randen, hun licht en hun schaduw.
Voor jou hoop ik dat je lezers zult treffen, die je echt leren kennen.
Intelligente lezers, die door de woorden heenkijken en meer zien dan er staat geschreven.
Met diep respect,
Jouw schrijver
https://www.nelgoudriaan.com/hart-hemel/
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Oh! Wat leuk dat er een vervolg is!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je reactie.
Verwijderenmooi gedaan Nel! "Intelligente lezers, die door de woorden heenkijken en meer zien dan er staat geschreven" - waar ook deze schrijver echt op hoopt.
BeantwoordenVerwijderenDank je, Martin. Jouw boek “Boreling” staat inmiddels op mijn e-reader.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk, Nel! Ik ben benieuwd naar wat je ervan vindt!
VerwijderenWacht! Wat? Er is een boek verkocht via De Slushpile? Maar dat is fantastisch! Dat was de oorspronkelijke opzet van de site. Hahaha, wat leuk! Ik hoop dat er nog veel volgen. -- Maarten
Verwijderen