Ursula van Boven kon van eten niet genoeg krijgen. De enorme porties die zij verzwolg konden haar honger amper stillen.
Zij liep zelfs nog te watertanden als zij de geuren van geroosterd vlees opsnoof bij het passeren van het crematorium in haar straat. Maar deze keer rook het anders. Het crematorium stond in brand. Kortsluiting was de oorzaak. Het was ontstaan tijdens de crematie van een brandweercommandant, wiens lijk protesterend siste in de hete oven.
De gealarmeerde directeur van het crematorium de heer Kleimans keek met een asgrauw gezicht naar de geblakerde resten. Zenuwachtig stak hij een sigaret op, maar kromp ineen toen een ijskoude wind zijn open gulp inwaaide. Zijn schaamhaar kon hem niet behoeden voor koude rillingen dus hield hij het voor gezien en vertrok.
Naar aanleiding van de brand werd door het crematoriumbestuur een spoedvergadering belegd. De felle discussies waren niet van de lucht en deden het bruinsel in de onderbroeken van de bestuursleden baden in opgezweept zweet.
Toen de heer Kleimans het woord nam stak hij zijn breedsprakig schuimbekkend speeksel niet onder stoelen of banken. Het enige vrouwelijke lid, mevrouw de Ooi deed haar best niet opgewonden te raken van zijn geblaat, dat lukte haar niet. Maar dacht zij, wat maakt het ook uit. Waarom zou ik mij niet laten gaan. Thuis heb ik al narigheid genoeg.
Haar man Dik de Ooi, had een relatie met zijn secretaresse.
In zijn slaap had hij hardop gepraat over de wratjes die zij had op haar intieme plekjes.
Mevrouw de Ooi had haar man bevolen te stoppen met zijn wrattenzwijnerij.
Overmand door spijt, en mede omdat hij door de bank genomen in het rood stond als gevolg van braspartijen, verdiepte de naar troost zoekende Dik, zich met het schaamrood op de kaken in het rossige schaamhaar van een bleke prostituee.
De zwaarlijvige Dik kwam uit een puissant rijk rooms-katholiek gezin. Hij was voorbestemd om priester te worden. Maar tot groot ongenoegen van zijn vader begon hij in zijn vroege puberteit al te twijfelen aan zijn roeping.
Het begon op een zondagmiddag, toen Dik op de zolder, ondanks de klanken van het huisorgel, onverstoorbaar bleef door spelen met zijn klok en hamerspel.
Maar het doek naar het priesterschap ging definitief neer, toen zijn vader, die een prominent voorzanger was in het kerkkoor, op een zondagmorgen thuis voor de hoogmis de hoge C nog eens doornam. Tevreden over zijn zuivere stem deed hij het deurtje van de kanariekooi open, haalde het beestje eruit en drukte het dood met zijn grove duim.
'Pa, waarom doe je dat!' vroeg Dik ontdaan.
Zijn vader keek hem ernstig aan en zei: 'Omdat ik hem tijdens de hoge C een valse noot heb horen fluiten.'
De verzekering dekte de schade van de brand. Maar de bijkomende kosten waren hoog.
De heer Kleimans ging naar de weldoener van het crematorium de heer Leeflang die wel vaker had bijgesprongen. Maar deze keer ving hij bot. Leeflang had genoeg van steeds weer die mooie praatjes. Bij hem had Kleimans al geruime tijd geleden zijn hand overspeeld en daardoor zijn bruine arm verspeeld.
Mevrouw de Ooi hoorde van de financiële problemen. Zij vroeg haar schoonvader de oude De Ooi om een forse bijdrage. Hij twijfelde. Zijn gegroefde rokershuid, die oogde als een platgebombardeerd crematorium kreeg een smartelijke trek toen hij naar zijn zoon vroeg. Mevrouw de Ooi zei dat zij haar huwelijk met hem wilde verbreken.
De oude De Ooi kwam in ernstige tweestrijd. Enerzijds zag hij dat de kerk niet toestond om te scheiden. Anderzijds zou het prachtig zijn als zijn zoon weer vrij man was. Zijn droom zou alsnog kunnen uitkomen als hij Dik met grote sommengeld zou kunnen verleiden, alsnog naar het seminarie te gaan.
Maar toen de oude man later vernam dat Dik zich na de scheiding alleen nog maar in het stadspark ophield, werd hem dat te veel. De oude De Ooi stierf van verdriet. Hij was het eerste lijk dat in het nieuwe crematorium met veel vertoon werd verast.
Ursula van Boven haalde diezelfde dag opgelucht adem, blij omdat zij weer snuivend en likkebaardend door haar straat kon wandelen.
Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter. Ook dit trekt weer nieuwe lezers aan.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.
Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤
Reacties
Een reactie posten