Hart en hemel - H4

Na het haastige vertrek van Eva blijven Hendrik en Johanna ontredderd achter.

‘Wat bezielde die meid opeens?’ Johanna roert zo hard in haar thee dat het bruine vocht op het schoteltje terechtkomt.

‘Niet zo bitter, Johanna. Toon een beetje begrip voor Eva’s positie. Zij heeft er niet om gevraagd zonder GertJan verder te gaan. En vergeet niet: zij is onze kerk trouw gebleven, ondanks alle ellende. Wij moeten haar juist steunen in deze zware periode.’

‘Toch geeft het geen pas om zomaar ons huis uit te rennen, terwijl ik net een kop thee voor haar heb ingeschonken.’

‘We moeten praten, Johanna. GertJan blijft wel onze zoon, we kunnen hem niet zomaar de toegang tot ons huis ontzeggen.’

‘We hebben genoeg met hem gesproken en hem keer op keer gewaarschuwd niet verder te gaan op zijn zondige weg.’

Hendrik kijkt uit het raam. Tegen de schutting hangt een vogelhuisje dat hij samen met GertJan heeft getimmerd, toen hij acht jaar oud was. Hij herinnert zich hoe zijn zoon lusteloos voor zich uitkeek en totaal niet geïnteresseerd leek met de zaag en de hamer aan de slag te gaan. Hendrik begreep het niet, welke jongen vond het nu niet leuk om samen met zijn vader iets in elkaar te knutselen?

Toen het huisje eindelijk klaar was, vroeg GertJan of hij het mocht schilderen. Hij zocht tussen de restjes verf naar zachte pastelkleuren.

‘Je kunt beter voor groen kiezen,’ had Hendrik geadviseerd. ‘Dat is een natuurlijke kleur, met dat geel of roze jaag je de vogels weg.’

Met tegenzin schilderde GertJan het huisje groen en verdween daarna in zijn kamer. Een paar dagen was hij stil en zonderde zich af. Nooit meer keek hij naar het vogelhuisje om.

Johanna had hem destijds zijn strengheid verweten: ‘Drijf niet altijd je zin door, zie eens wat je hem hiermee aandoet.’

Sinds wanneer is die verharding bij haar begonnen? Waarom zag hij niet op tijd dat Johanna GertJan steeds meer van zich afstootte door haar gedrag?

‘Zeg eens iets, Hendrik. Begin je nu toch te twijfelen aan wat we hebben afgesproken?’

‘Ik wil de deur voor hem op een kier laten staan. Ook de “Verloren Zoon” mocht terugkeren, ondanks dat hij het geld van zijn vader had verbrast en bij de varkens had geslapen. Peter komt er bij ons niet in, maar kunnen we ons eigen kind buiten laten staan, als hij zou aanbellen? Dat is toch onmenselijk.’

‘Je bent net zo slap als je moeder. Als zij niet zo toegeeflijk was geweest en GertJan niet altijd zijn zin zou hebben gegeven, was het nooit zover gekomen. En dan die wufte barbiepoppen die zij hem cadeau gaf op zijn verjaardag, zelfs nadat wij dat haar ten stelligste hadden afgeraden.’

‘Begin niet weer over die barbiepoppen, daar hebben we het al zo vaak over gehad.’

‘Hendrik, jij schrijft een brief aan GertJan en je stelt hem voor de keuze: óf breken met Peter, óf bij hem blijven, maar dan komt hij er bij ons niet meer in.’

Hendrik zucht, neemt een blocnote en een pen uit de bureaulade en begint te schrijven. Tegen Johanna valt niet op te redeneren; hij zal altijd verliezen, wat hij ook zegt.

‘Pak hem flink aan, zachte heelmeesters maken stinkende wonden,’ roept Johanna hem toe, terwijl ze een papieren zakdoek ineenfrommelt.

Na een paar uur liggen er vele proppen papier op de tafel en het zweet parelt van het voorhoofd van Hendrik. ‘Ik kan dit niet, Johanna.’

‘Je moet, de liefde voor God staat boven de liefde voor je kind. Denk aan het offer van Abraham, denk aan de eeuwigheid. Wil jij je laten besmetten met de zonde van je kind? De Heere zal dit niet straffeloos aan Hem voorbij laten gaan. Hij is als een verterend vuur.’

‘Ik slaap er een nacht over. Morgenochtend schrijf ik de brief en ik zal hem meteen op de post doen. Dan ontvangt GertJan hem nog in zijn oude huis.’

Hij staat op en strompelt naar zijn werkschuur. In enkele maanden tijd lijkt hij een oude man te zijn geworden. Alle energie is uit zijn lichaam getrokken en elke beweging kost hem moeite.

Vond je deze tekst leuk? Deze schrijver wil graag meer lezers. Je kunt hem/haar op de volgende manieren helpen:
- Geef hierboven een hartje. Meer hartjes betekent meer lezers voor deze tekst.
- Laat hier beneden een reactie achter.
- Stuur dit verhaal naar iemand die van lezen houdt.

Namens de schrijver: heel erg bedankt voor je hulp!! ❤

*HartEnHemel